Quero aplicar a miña ciencia á lingua para pintar a face do noso maior ben colectivo: o galego







xoves, 31 de marzo de 2016

O galego está en nós do IES Elviña



Velaquí o vídeo gañador do Correlingua 2016, elaborado no IES Elviña. Efectivamente, non hai mellor cousa que ver a toda esta rapazada polos corredores, na cafetería, consumindo poemas e traballando pola normalización. Ben se ve que o galego está neles, coma en nós.

O Protocolo de Garantía dos Dereitos Lingüísticos



O Protocolo de Garantía dos Dereitos Lingüísticos será un documento que recollerá as medidas concretas para garantir os Dereitos Lingüísticos dos falantes . O Protocolo confeccionarase sobre a base da Declaración Universal dos Dereitos Lingüísticos, asinada en 1996 en Barcelona. Un Comité Científico composto por dezasete expertos, intelectuais e investigadores, con experiencia en diversas disciplinas e procedentes de diversos ámbitos. Unha das funcións deste comité será garantir a incorporación de todas as perspectivas no Protocoloserá o último responsable de redactar o Protocolo. O documento contrastarase con numerosos axentes e institucións sociais e presentarase en decembro de 2016 en San Sebastián, no marco do Cume Europeo da Diversidad Lingüística.
Para facerse unha idea do proxecto pódese consultar a súa páxina web ou ler este documento

P.S.: O pasado mes de decembro A Mesa informaba que o Comité Científico contaría con participación galega. En concreto coa profesora da Universidade da Coruña, Pilar García Negro.

martes, 29 de marzo de 2016

En Ponteareas co dereito

por Xosé González Martínez, no Faro de Vigo:

Conmemoramos este ano o centenario da constitución das Irmandades da Fala, a primeira entidade cultural que acometeu o labor de galeguizar Galicia en toda a súa transversalidade. A ela pertenceron moitos xuristas que fixeron causa común para salvagardaren os nosos valores patrimoniais; civilistas preocupados pola adecuación das nosas tradicións xurídicas consuetudinarias para que tivesen rango de dereito positivo no marco das grandes transformacións sociais e económicas que estaba a vivir o país, ao tempo que demandaban o uso da lingua galega nas instancias xudiciais.

domingo, 27 de marzo de 2016

Vasoirar todas as tebras

por Marta Dacosta no Terra e Tempo:

Este vinte e un de marzo celebramos o día internacional da poesía, unha data instituída en prol da diversidade lingüística e a posibilidade de expresión das linguas ameazadas. Eu tomo a data como celebración da poesía en por si, porque esta forma de expresión merece ser conmemorada, mais tamén como unha oportunidade de festexarmos a nosa lingua, e de facelo relendo a poesía de noso, especificamente a que nos fala do noso idioma.
Por iso recollín a proposta da Fundación Manuel María de celebrar a data compartindo versos do noso poeta. O meu poema foi “Canción para cantar todos os días”, ese que comeza dicindo: “Hai que defender o idioma como sexa” e logo di:

sábado, 26 de marzo de 2016

Plantexar e plantexamento



Trátase dun termo moi utilizado nas matemáticas, plantexar, que tamén foi tratado no blogue Dúbidas do galego, como un castelanismo moi estendido. Anxos Sobriño, nova presidenta da CTNL, coincide co autor do blogue, César Lorenzo Gil, en propoñernos un par de formulacións alternativas a plantexar. Vémola aquí nun vídeo realizado pola produtora Através.
Hai outro termo problemático relacionado co anterior. Trátase, plantexamento, que ademais de como sinónimo de  dar a coñecer, pode facer referencia ás directrices ou liñas xerais usadas na resolución dun problema. Así podemos escoitar a exprexión: "A solución non é a correcta pero o plantexamento está ben". Neste caso sería mellor usar expresións como desenvolvemento, estratexia, ou metodoloxía,
Através está publicando toda unha serie de vídeos baixo a epígrafe @emgalego, no que se debullan algúns aspectos sobre a lingua como a pronuncia do e aberto ou pechado,  do nasal velar, o seseo, ou o emprego de logo co significado de decontado.

xoves, 24 de marzo de 2016

Dinche o corazón na man


"Dinche o corazón na man" dende o CDAN LUGO #mobilizaROSALÍA from Cdan Lugo on Vimeo.

A voz de Rosalía chegou a todas partes o pasado día 24 de febreiro. Como alfaia de mostra traio aquí este vídeo do Conservatorio Profesional de Danza de Lugo, no que cantan un poema de Rosalía de Castro que permanecía inédito ata que o profesor Ramón Torrado a publicou nunha revista escolar do Instuto Virxe do Mar (Noia) [1], [2]. O poema Dinche un corazón na man, foi musicado por un profesor do centro, Emilio Mesías Faría, e soa realmente ben.
Con novas coma esta aínda se entende moito menos que a Consellería de Educación se empeñe en seguir sen declarar o Día de Rosalía como unha das conmemoracións escolares [3], [4], [5] a celebrar dentro do calendario escolar. Para completar o paradorxo, o propio conselleiro de educación, posiblemente ante o enorme éxito da convocatoria extra-oficial da celebración, participou el mesmo nun acto na honra de Rosalía.

O silencio da crítica fronte á mellor obra lírica de Manuel María

por Manuel López Foxo, no Terra e Tempo:


Quero tocar hoxe só un aspecto concreto, referido ás dificultades que Manuel María tivo para consolidarse como poeta e escritor galego. Analizarei, nos próximos meses, outros aspectos do poeta.

luns, 21 de marzo de 2016

Outros gorentosos blogues de cociña

Hai uns poucos días soltaba neste espazo da arañeira unha recompilación de blogues galegos de cociña. Para facer aquela entrada non fixera outra cousa que recoller os blogues que visitara recentemente e que seguía a través do blogroll que teño aquí á dereita. Nesa mesma entrada dábanme a referencia doutros dous blogues.
Un deles, cervexeando, xa o coñecía; incluso estaba tamén no blogroll, pero esquecérame del porque había un par de meses que non se actualizaba. Ten un listado alfabético de receitas que facilita moito a búsqueda, ademáis non só nos achega receitas, senón que as introduce con saborosos comentarios. Tamén podemos atopar entradas sobre novas gastronómicas, encontros, eventos,... E finalmente, ofrece unha curiosa ferramenta dixital que nos permite descargar as entradas en PDF.
O outro blogue do que me daban a referencia era Alicia entre receitas, que nos mostra como preparar masas e postres. Como axuda ofrece algunhas fotos de varios momentos da preparación dos pratos.
Con este lote no fardel, comencei a procura dalgún outro blogue, na seguridade de que, debido á miña pouca dilixencia ao facer búsquedas na anterior entrada, tería que acabar atopando. E así foi. Pero non sen traballo, xa que o que acabei constatando é o pouco asumido que ten a sociedade a imporrtancia da normalización da nosa lingua. Así pois, cando un busca blogues galegos de cociña acabará atopando unha chea de blogues de xente de aquí pero que fai renuncia expresa do galego para construir o seu blogue, De aí que a existencia, e resitencia, destas bitácoras galegas (=en galego) que poidamos atopar pola arañeira teña un mérito realmente centuplicado.
Nesa pesquisa o primeiro que atopei foi A cociña do meu avó, e aínda que ten entradas con toda clase de comidas, destacan as receitas mariñeiras. A súa autora mantén outro blogue paralelo en castelán, desafortunadamente hai xa varios meses que non actualiza o blogue en galego.
Pola contra, Horta e receitas de cociña, que levaba un tempo sen actividade, volveu a publicar unha entrada recentemente. Facendo honra ao título do blogue, adica varias entradas ao coidado da súa horta.
E aquí acababa todo. Daquela mirei se o exitoso programa da TVG, Larpeiros, non deixaría algún ronsel na rede. Efectivamente, ademais do seu portal no web da televisión galega publican receitas na súa páxina de facebook. E non só iso, unha das colaboradoras do programa ten un portal adicado á cociña: Lambetadas con Merchi, cun aspecto moi profesional, pero que parece que quedou fanado xa que eu só lle vin un par de receitas.
Como sobremesa a esta entrada, vai esta canle de vídeos, subidos no 2014. Pertencen a un programa da Consellería de Sanidade, Xente con vida, no que se dan consellos sobre a alimentación e o exercicio físico. Hai un total de 40 vídeos nos que comenzan cunha explicación das propiedades nutricionais dos alimentos para pasar a explicar como elaborar unha receita de cociña.



venres, 18 de marzo de 2016

Ruta dos tesouros do Deza

No IES Colmeiro (Silleda) impártese un  Ciclo Medio de Actividades Físicas no Medio Natural. Este curso estiveron preparando varias rutas polo concello que están a publicar  nunha aplicación deste tipo de actividades. Vai aquí unha como exemplo, para seguir buscando percorridos, premer nas ligazóns deste mesmo parágrafo.





Powered by Wikiloc


A ruta dos Tesouros do Deza desenvólvese polo concello de Lalín.Iniciarase dende o teleclub de Donsión a través do camiño da prata onde a poucos metros atoparemos a súa Igrexia Barroca.Deseguido pasarase pola parroquia de Bendoiro mediante a Devesa,deixando atrás algúns regatos.Continuará ata Prado por sendeiros onde atoparemos Pazos e Igrexias.Proseguira atravesando a Devesa de Liñares ata chegar a Ponte Taboada Vella e seguirá cara a Borralla pasando o resto de pontes.Continuará ata Santa Lucía onde veremos o Muiño de Cuiña.Finalmente,seguirá hacia o Monte Anselo para chegar a Igrexia de Noceda onde rematará a ruta.

Quen pode non amala?

por Celia Armas García, no Sermos Galiza:

Eu teño unha ferramenta. Unha ferramenta case única, pouca xente (poucos miles, algún millón) a posúe. A miña ferramenta é moi práctica: úsase para todo o que calquera poida imaxinar. A ferramenta é grande, enorme, ten un tamaño realmente impresionante. Mais a ferramenta é á vez miúda, pequeniña, doce, suaviña. Podo empregar a ferramenta de día e de noite, no solpor e no amencer, polo lusco e fusco e máis pola mañanciña. A ferramenta serve para comer, como quen di para xantar, para o almorzo, sexa pequeno ou grande, para merendar, para tomar a parva, para a cea, para as paparotas, as enchentas e as revodas. Unha ferramenta multicolorida e multiforme, que se malea, que se adapta, permeábel, fluída, cambiante. Esta ferramenta tamén é antiga, tamén é de toda a vida, tradicional, logo. Aínda así a ferramentá está de plena actualidade, é moderna e está á última. É algo lampantina esta ferramenta, gusta moito da troula, do balbordo, das festas e das romarías. Mais non só: a ferramenta consola na dor, nas desgrazas e nos velorios, na enfermidade e na pena, mesmo na penuria. Gusta a ferramenta de axudar, sempre podes contar con ela. Cando emprego a miña ferramenta sempre me sinto acompañada, aínda que estea soa. Os meus fillos están aprendendo a usala, a ferramenta, e eles incluso lle dan outra saídas: xogan coa ferramenta, fabulan con ela, berran, saloucan, consólanse… Porque esta é unha das propiedades máis gorentosas da miña ferramenta: serve para amar, para bicar, para acariñarse, para se apertar, para acubillarse ao calor da casiña, para mirarse, para escoitarse, para sentirse. Para todo, serve esta ferramenta antiga e poderosa!

xoves, 17 de marzo de 2016

Homenaxe contra Xosé Neira Vilas



El presidente de la Xunta de Galicia
Alberto Núez Feijóo

y en su nombre 

el conselleiro e Cultura, Educación y Ordenación Unversitaria
Román Rodríguez González

se complacen en invitarle al acto

HOMENAJE A XOSÉ NEIRA VILAS

que tendrá lugar el próximo jueves 17 de marzo, a las 19:00 horas,
en el Museo Centro Gaiás de la Ciudad de la Cultura de Galicia (Monte Gaiás s/n) en Santiago de Compostela

Impresindible confirmación en los teléfonos 981 XX XXXX/XXXX
o en el correo electrónico xxoxoxoxo@xunta.es antes del lunes 14 de marzo
Se agradece de antemano la presencia de las personas invitadas en el interior del Mueso antes de las 18:40 horas
Es necesario presentar esta invitación a la entrada

Santiago de Compostela, febrero de 2016


Hoxe vai celebrarse este  acto contra a figura de Neira Vilas. Pouco tardou a Xunta en cometer o agravio. E a Fundación Neira Vilas de compañeira muda.
A foto, vía A Mesa

mércores, 16 de marzo de 2016

De blogues.53

Da Wikipedia

  • O galego na xustiza. Algúns consellos, 01/03/16, en Dúbidas do galego
  • Antropónimos galegos, 02/03/16, por Pilar Ponte no seu blogue A Profa
  • Prexuízos lingüísticos, 04/03/16, por Pilar Ponte no seu blogue A Profa
  • Por que razão o galego é invisível para os portugueses?, 07/03/16, por Marco Neves en Certas Palavras
  • Onte 1605: Cruzada contra a Normalización, 08/03/16, por M. Bragado en Brétemas
  • «Xersee esesene», 10/03/16, por Carlos L. Medrano en Xogos de lingua

martes, 15 de marzo de 2016

50+1 achegas de Carlos Callón


Ben sei que non é a primeira das vídeo-columnas que Carlos Callón constrúe para o Sermos Galiza. Sabía que non tería que agardar moito para traer aquí a nova. Só estaba esperando a que adicara unha destas pezas á lingua, e velaquí está.
En Houbo un comezo, Callón recórdanos que a primeira vez que o galego entrou no ensino regrado foi no curso 1965-66, da man de Ricardo Carvalho Calero, nunha materia optativa de Filoxía Románica. Van alá, xa que logo, 50 anos. Tamén nos recorda que o ensino en galego non ten a presenza que debería ter. Hai escolas infantís e carreiras unversitarias que expulsaron completamente o galego das súas aulas.
Estas novas achegas de Carlos Callón tráenme á memoria aqueloutras, que tamén viñan os luns, nunha columna no Galicia Hoxe, chamada Por navegar ao desvío, e das que recollo 50 das que podo facer memoria:

Ninguén poderá dicir deste home que non se ocupou do tema da lingua. De certo que continuará a facelo.

Ordenanza do galego, si

por Antón Bao, no portal do BNG de Lugo:

Lugo, no ano 2012, cando se aprobou a ordenanza de uso do galego, era unha das dúas cidades galegas que non tiña establecido ningún regulamento que especificase os criterios á hora do emprego do idioma. A ordenanza, posta en marcha naquel pleno do 7 de maio do 2012, dá garantías a todos os servizos do Concello para o emprego tanto oral como escrito da lingua galega. Ademais, foi aprobada por unanimidade o que non só avalaba naquel intre a posición do goberno senón de toda a corporación formada por PSOE, BNG e PP (unha aperta a Arcadio Silvosa polo seu interese e traballo a prol desa unanimidade).

luns, 14 de marzo de 2016

Almanaque das Irmandades e Historia da literatura galega. Dous grandes portais da nosa cultura.

Alamanaque das Irmandades
No presente ano 2016 estase a celebrar o centenario das Irmandades da Fala. Para facelo cada día a AS-PG e a Agrupación Cultural Alexandre Bóveda argallaron e manteñen a páxina do Almanaque das Irmandades na que cada día se recollen anécdotas, feitos e persoas.
Non se trata dun proxecto pechado. Hai unha xanela aberta para aqueles que queiran incorporar a súa achega.

Historia da literatura galega

Non é este o único proxecto que mantén aberto a AS-PG. Hai uns poucos días saltaba a noticia da publicación doutro portal. Neste caso trátase dunha enciclopedia con 1.600 páxinas de texto que recollen a Historia da Literatura Galega, pero adaptadas á linguaxe dixital, que se irá ampliando coa incorporación de elementos multimedia.
Polo momento podemos acceder a unha enorme base de datos na que acharemos obras da nosa literatura e autores en orde alfabética e cunha rede de ligazóns realmente abraiante.
Temos que lle agradecer a inciativa tanto á AS-PG como á Deputación de Lugo.

domingo, 13 de marzo de 2016

Coruña imposible



Cando fun mirar no blogue Son de noso, do ENDL do IES de Curtis (blogue que recomendo vivamente que o sigades) non esperaba atopar esta sorpresa da que gosto especialmente pois permíteme facer unha entrada tanto neste blogue como no que teño de matemáticas.
Precisamente entre a curiosa comunidade do profesorado de matemáticas é moi coñecida a figura do artista neerlandés Maurits Cornelis Escher, autor de gravados que se usaron mil e unha veces para ilustrar conceptos como o da recursividade. Exemplo destacado disto é o libro de Douglas R. Hofstadter, Gödel, Escher, Bach: An Eternal Golden Braid, libro galardoado co Púlitzer no 1980.
A obra de Escher é o eixo arredor do que xira esta curta multipremiada, que, entre outros, recibiu o premio da IGAPI á mellor curtametraxe no 1995-96 e no ano 2000 foi considerada polo CGAI como a mellor curta de ficción dos anos 90.
Decontado pensei que esta peza audiovisual podería formar parte dun proxecto que veño seguindo durante todo este curso. Trátase de Curtas.gal, Os xoves, na biblioteca do IES Félix Muriel (Rianxo) proxentan unha curga galega. Unha iniciativa que debería ter imitadores en moitos outros centros e que conta xa cunha boa escolma que podemos consultar aquí.
"Coruña imposible", dirixida por Paco Rañal, era unha das pezas que formaba parte de Flocos e que desapareceu no exiguo catálogo da esquecida e inútil substituta, Canle.tv. Ante este panorama o propio director decidu subila ao You Tube 

Orgullosa de falar galego

Carta de opinión de M. X. Blanco, en La Voz de Galicia:

Eu, que mamei o galego desde pequena, emprégoo en todos os eidos da miña vida e achego o meu grao de area para perpetualo a través dos meus fillos, asisto con tristura a un fenómeno que semella non ter volta atrás. Os resultados das enquisas máis recentes revelan que o número de persoas que recorren á lingua nai para comunicarse redúcese de xeito alarmante, pero non fai falla botar man destes ou outros estudos para confirmar unha realidade que é evidente. No parque, na escola ou en calquera actividade na que se xunten un grupo de nenos é doado comprobar que o galego non atravesa o seu mellor momento e que o futuro non é nada esperanzador.

Rosalía sempre viva

por Xoán Carlos Domínguez Alberte, no Sermos Galiza:

O pasado sábado 27 de febreiro celebrouse, na Casa de Hortas, o certame de recitado “Rosalía sempre viva”. Os obxectivos principais con que se concibiu son potenciar a expresión oral e a creatividade do alumnado a través do coñecemento e do recitado da obra de dous senlleiros poetas nacionais galegos: Rosalía de Castro e Manuel María.
Convocado pola Casa-Museo do autor de Outeiro de Rei, destínase ao alumnado galego de ensino non universitario e distribúese en varias categorías de concorrencia.

xoves, 10 de marzo de 2016

Carta instando á RAG a interpoñer unha denuncia contra o decreto no Tribunal de Estrasburgo

Acaba de divulgarse no portal de ProLingua un modelo de carta para que os pais cuxos fillos se viron ou ven sometidos ás funestas consecuencias do decreto 79/2010, autotitulado decreto do plurilingüismo, inste á Real Academia Galega (RAG) a interpoñer un recurso ante o Tribunal Europeo de Dereitos Humanos de Estrasburgo.
A RAG non pode acudir como institución ao Tribunal de Estrasburgo, só pode facelo en representación das vítimas da conculcación dos seus dereitos por verse sometidas a un decreto que conculca os seus dereitos como galego-falantes.
Así que invito a todas a nais e a todos os pais a que descarguen ou copien este modelo de carta e lla envíen á RAG para que, como institución que ten atribuída estatutariamente a función de defensa e promoción da nosa lingua común, faga efectivas esta funcións.

A lingua e o Tribunal Superior de Galicia

por Xoán Antón Pérez Lema, no Praza Pública:
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), a medio dunha sentenza profusa, confusa e difusa, ven de estimar parcialmente o recurso contencioso interposto por unha coñecida organización contraria á nosa lingua a respecto da Ordenanza Municipal sobre uso do galego no concello de Lugo, aprobada no 2012 por unanimidade (PP. PSOE e BNG). A sentenza non foi quen a interpretar a xeito os preceptos do noso Estatuto e das nosas Leis de normalización lingüística e de Administración Local de Galicia, creando un perigoso precedente para inviabilizar determinadas medidas de discriminación positiva a prol da nosa lingua, que é a propia do noso País e a que soporta unha moi minorizada posición, alicerzada tamén por unha insuficiente protección legal.

mércores, 9 de marzo de 2016

Donas de si na Arzúa


Era unha obriga compartir este vídeo do ENDL do IES de Arzúa que contou coa colaboración de dúas ex-alumnas do centro. Forma parte do proxecto educativo Donas de si.
Información moi completa no Praza Pública

Manuel María non o tivo fácil (I)

por Lois Diéguez, no Terra e Tempo:

Quero tocar hoxe só un aspecto concreto, referido ás dificultades que Manuel María tivo para consolidarse como poeta e escritor galego. Analizarei, nos próximos meses, outros aspectos do poeta.

martes, 8 de marzo de 2016

A desfeita de Flocos.tv

Na madrugada do 28 de febreiro do 2011, sen aviso ningún, pechou o portal do audiovisual galego Flocos.tv. Chegara a ter picos de 10.000 visitas diarias. Estivera aberta durante dous anos e tres meses, pero tanto foi o seu éxito que aínda hoxe, cinco anos despois sentimos o enorme burato que significou o seu peche.
Desde Flocos.tv tivemos acceso a máis de 350 vídeos en streaming, presentación da que era un portal pioneiro.  No momento da súa desaparición había agardando 300 filmes preparados para subir á plataforma, pero estaban parados porque a Xunta deixara de pagar o mantemento desde a toma de posesión de Feijóo como presidente.
Flocos.tv era tamén unha rede social con 1800 membros rexistrados que poñía en contacto ao público cos creadores. Tanto foi o seu éxito que non tardou en ser recoñecida co premio Mestre Mateo á mellor obra interactiva en 2008.
Por se todo isto fose pouco, é moi certo o que a profesora Pilar Ponte destacaba como quizais a máis importante virtude dese portal:
era un impresdindible e insubstituible material pedagóxico e un lugar común onde toda a cidadanía podía gozar do patrimonio filmográfico galego.
Ligazóns da AGADIC
Como exemplo da utilidade daquel portal tiñamos o imprescidible documental Linguas cruzadas, (desaparecido en Canle.tv), que viña acompañado dunha unidade didática (antes tamén accesible no portal da SXPL, agora tamén desaparecida dalí)
Entón, por que se pechou? Xaime Quintanilla, o que daquela era director dun Consorcio Audiovisual Galego que recibía multitude de críticas por levar paralizado desde a entrada de Feijóo no goberno, explicaba nunha entrevista que estaban traballando para que "Flocos.tv tivera continuidade". A entrevista facíase tres semanas antes do peche da plataforma audiovisual. O certo que que Foclos.tv desapareceu e nunca se deron explicacións. Ante as protestas e o escándalo xenerado pola decisión a Xunta decidiu volver a poñer en marcha outro portal, Canle.tv. Fíxoo un ano despois,  Martin Pawley  desde o princiapio poñía en dúbida a funcionalide do proxecto: "nace como un depósito tristeiro do pasado", con escasa información de cada filme, con moitas menos entradas (120 fronte a 350), ademais entradas anticuadas xa desde a súa inauguración e sen a interacción social que permitía Flocos.tv. Pero o peor non é iso.
Para culminar a desfeita, Canle.tv ao cabo duns poucos meses fica abandonado. A última entradas son de finais do ano 2012. Desde aquela, leva máis de tres sen actualización. Tal é a larafuzada que representa Canle.tv que nin a empresa encargada da súa posta en funcionamento, ACV Galaica  fai referencia ao portal que creou para a AGADIC. Supoño que estarán avergoñados.

Cinco anos despois
Pasaron cinco anos. Cal é o panorama agora?
Podemos pechar os ollos e tragar toda a zaragallada que se argalla desde a Xunta. Pero basta dar un paso e ir ao portal da AGADIC para comprobarmos que hai unha serie de iniciativas ás que podemos acceder (as da imaxe da esquerda): galescena.info ,  cinemas de Galicia,  Galicia Escena Pro, ao Centro Dramático Galego, ao Centro Coreográfico Galego, ao CGAI, a galiciantunes, ao European Acoustic Herigage, ao proxecto creativa ou ao portal da Consellería de Cultura, Educación e O.U., pero Canle.tv non aparece por ningunha parte. Ulo?
Como cadáver fedorento podemos acceder a el aquí. Pero é imposible chegar a el desde o portal da AGADIC. Se alguén aínda tiña dúbidas, que as vaia despexando. A única razón da creación da Canle.tv era a de amortecer as críticas polo fulminante e nunca explicado peche de Flocos.tv.
A pregunta fundamental foi sempre, e ségueo sendo agora: por que se pechou Flocos.tv? Eu só acho unha resposta. Fíxose para minorizar a identidade galega, para que os galegos non nos sintamos orgullosos de nada feito por nós e en galego.

luns, 7 de marzo de 2016

"Non quero xogar ás agachadas coa lúa"

O vindeiro venres 11/03/16 ás 20:00. na Casa das Letras da Estrada, a escritora Estela Suárez xunto co ilustrador Héitor Picallo, presentarán o libro infantil Non quero xogar ás agachadas coa lúa, da editorial A Fervenza. No acto intervirán a crítica literaria Romina Bal, o escritor David Otero e o profesor Carlos Loureiro. A presentación está organizada pola Asociaciación Cultural Vagalumes.


Aproveito o anuncio desta actividade para dar conta dun novo blogue aberto por Héitor Picallo onde promete ir deixando textos de interese  histórico e cultural. As entradas que inauguran este blogue tratan de dúas figuras que teñen moito que ver coa ciencia galega e que foron presentados no CPI Don Aurelio Marcelino Rei García (Cuntis) no Día da Ciencia en Galego. O primeiro dos personaxes é Manuel Xacobe Fernández Mariño, orixinal de Ribeira estivo relacionado coa balneoterapia, o segundo é Antonio María Valenzuela Ozores, profesor no Instituto de Pontevedra, é o autor de recoñecidos traballos científicos e inventor dun aparello para medir a permeabilidade do terreo.

Maio longo

por Xosé Rodríguez, no Praza Pública:

"O PP sempre estivo nas convocatorias a favor da lingua galega, e mesmo as promoveu” é o titular da entrevista que lle fixo Xurxo Salgado (@xurxosalgado) a Valentín García, para o Galicia Confidencial, e que, a primeira hora da mañá, me saltou do twitter aos ollos como a navalla de Buñuel.

venres, 4 de marzo de 2016

Lexislación e toponimia


Recupero esta conferencia dun curso de formación en toponimia organizado polo Instituto de Estudos Miñoranos (IEM) no 2012 a pesar de que o volume é moi baixo e de que se trata dunha conferencia que dura más dunha hora (o cal case é anatema para os canons dixitais). Fágoo polo enorme interese do que se debulla e pola excelentes maneiras para a transmisión que emprega o relator, Xesús Costas. Resulta unha delicia escoitalo e mesmo ver as expresións corporais e faciais cando comenta algúns dos aspectos máis polémicos da lexislación en materia toponímica. Non sei se algunha vez pensou en adicarse aos monólogos.
Por se alguén pensa que, pasados 4 anos, a conferencia puido perder frescura, comento un detalle. Unha das preguntas trata sobre o procedemento para a denominación dos novos concellos no caso de fusión. Daquela estaba na axenda de actualiade a única fusión que houbo: Oza-Cesuras. Quizais, agora que acaeceu o milagre dunha previsible sengunda, a de Cerdedo-Cotobade.
Chamoume a atención un aspecto que se desvela nesta intervención (min 45) que evidencia a raposería do goberno de Feijóo en canto ao ataque á nosa lingua. Trátase do, aparentemente anódino, decreto 85/2012, que simplemente modifica algúns puntos do decreto 138/2008, polo que se regula a sinalización turística de Galicia. Se lemos o decreto 85/2012 non lle veremos ningunha maldade pois parece facer referencia a aspectos secundarios, puntualizacións. Mais o fundamental está en que publica un novo Manual de sinalización turística no que, baixo unha ideoloxía supremacista, se promove a dobre denominación, ou o que  poderíamos cualificar de bilingüismo de idiotas. No manual establécese que
No sistema de sinalización turística estarán presentes as dúas linguas oficiais da Comunidade Autónoma de Galicia, o galego e o castelán.
Así, mediante un procedemento extralegal,  o substancial do decreto que regula a sinalización turística, non vén no corpo decreto, senón no manual anexo. Pouco espabilado hai que ser para ver que este artificio  legal é unha vía aberta para atentar contra a toponimia galega, que desde a Lei de Normalización Lingüística, é a única legal.
Xesús Costas tamén fixo referencia a outras disposicións como o Real Decreto 334/1982 que impón o uso do castelán na sinalización de estradas, aeroportos, estacións ferroviarias, marítimas, aduanas e servizos públicos de interese xeral no ámbito das Comunidades Autónomas que teñan unha lingua distinta do castelán, coa obriga de que éstas dicten normas confirmando a supremacía do castelán que se establece neste Real Decreto.

mércores, 2 de marzo de 2016

Ciencia divertida



Os de Éche así van ter un problema. Saíronlle uns competidores que veñen pegando duro. Trátase do alumnado de 3º da ESO co CPI dos Dices (Rois). Que ben e con que facilidade explican a ciencia! E que ben montado está o vídeo!
O mellor de todo é ver como esta rapazada goza remexendo e explicando aos seus compañeiros algúns fundamentos da química e a físca.... e todo en galego.

Escribir de ciencia en galego: Antón Beiras García

por Francisco Díez-Fierros Viqueira, na RAG:

No estudo que coordinamos para o Consello da Cultura Galega sobre Escribir de ciencia en galego (2012) afirmabamos que "despois da Guerra Civil o deteriorado tecido científico galego precisou dun certo tempo para a súa reconstrución, polo que as súas publicacións non comezaron a ter unha certa importancia ata a década dos setenta", época na que volveron a publicarse traballos científicos en galego. Sinalábase como unha curiosidade o Almanaque ZZ publicado por Zeltia, totalmente en galego, desde o ano 1954 no que colaboraron na súa primeira época nun meritorio labor de divulgación algúns científicos que traballaban na empresa. De todas maneiras, polo formato elemental e sinxelo que adoptaba para que puidese ser entendido por todo tipo de lectores non podía ser considerado propiamente como auténtica literatura científica.

martes, 1 de marzo de 2016

De blogues.52

Da Wikipedia