Conferencia sobre a lingua de Pilar García Negro

 Estes días pasados proxectaron nos cines da Estrada o documental de Alberte Mera, "Reboiras. Acción e corazón", moi recomendable, de excelente factura. Hai pouco máis dun ano, en Fene, concretamente o 12 de agosto do 2019, no tributo que a UPG lle facía a Moncho Reboiras, tivo lugar unha conferencia sobre a lingua de Pilar García Negro. Isto é o que compartimos hoxe aquí. A pesar da súa duración, hora e media, é moi recomendable polas multitude de achegas que nos fai esta incansable defensora da lingua.

Do xenocidio ao lingüicidio

 

Pronto se vai celebrar a 3ª edición de Malas linguas, esa xanela aberta da Deputación da Coruña á reflexión sociolingüística cargada de ideas ben construídas arredor da situación das linguas, especialmente da nosa, nunha época na que o paradigma é o silencio arredor deste tema. En varias ocasións xa apareceron por aquí referencias a esta feliz iniciativa ( [1], [2], [3], [4] 

) e agora pareceume unha boa ocasión para compartir as reflexións de Encarna Otero sobre o tema que dá título a esta entrada: "Do xenocidio ao lingüicidio" 

Harmónico e cordial

 por Mª Pilar García Negro, no Nós Diario:

 

A década de 90 do pasado século foi especialmente fecunda na adxectivación do substantivo “bilingüismo” por parte da literatura autonómica oficial e paraoficial. Inzou por toda a parte o cualificativo “harmónico”; ampliouse a “cordial” e mesmo a outros máis estrafalarios. Lembro, por exemplo, nunha memoria do proxecto de orzamentos da Xunta, a prédica a prol dun bilingüismo “froitoso”. Supuxemos que o autor de tal achado querería dicer “frutífero” e a máquina tradutora fixo o resto. Xa está máis que escrito e documentado: pasamos, historicamente, da condena do bilingüismo, se este supuña apertura á existencia doutra(s) lingua(s) da única recoñecida como tal e imposta como oficial, á súa entronización como solución opiácea ao conflito lingüístico, a base de estabilizar a hexemonía preexistente; no noso caso, o imperio do español e a admisión regulada e controlada do galego, sempre como complemento prescindíbel e nunca como elemento de substitución da lingua oficial do Estado. A conversión, pois, do tal bilingüismo nun ideoloxema de combate contra a normalización.

Matemática não é fazer contas

 

Inês Guimarães ten unha canle no YouTube, “MathGurl”,  que conta mais de 5000 seguidores e unhas 200000 visualizacións no que presenta esta ciencia cun aire desenfadado.

No momento da elaboración do vídeo Inês contaba con 19 anos e estudaba o 1º ano da licenciatura. Neste vídeo fala de matemáticas e educación, todo un clásico.

A culpa de que trouxera por aquí este vídeo é deste comentario de Elena Vázquez Abal

Empresarios da Terra de Melide

ASETEM é a Asociación de Empresarios Terra de Melide. No 2018 este vídeo servíalles para divulgar a súa actividade. Hoxe contamos cunha páxina web desde a que acceder aos comercios que forman parte da asociación ou un perfil de facebook e outro de twitter desde o que espallan novas e campañas. Tiveron o acerto de facer todo en galego, nun ámbito, o empresarial no que é moi habitual virarlle as costas á nosa lingua. 

Portal de ASETEM

 Tamén publican un boletín de periodicidade mensual, Cerne, con noticias da comarca. Parabéns a todos os que manteñen esta asociación que é unha mostra de orgullo para o país e tamén son un exemplo para moitos outros.

TVG3, a canle do Xabarín

 por Manuel Bragado no Faro de Vigo:

No nadal de 1982, Xerais publicaba A chamada da selva, a noveliña de aventuras de Jack London traducida para o galego por un Gonzalo Navaza moi novo. Abríase así a colección «Xabarín», a primeira da edición galega destinada ao público infantil e xuvenil na que o editor Xulián Maure pretendía traducir boa parte dos títulos clásicos para crianzas de autores como Oscar Wilde, Herman Melville, Jules Verne, Lewis Carroll ou E.A. Poe, entre outros. Dende entón os inconfundibles volumes azuis de Xabarín, con cubertas deseñadas e ilustradas por M. Fragoso, comezaron a entrar en moitas casas, sendo para moitos mozos e mozas da década dos oitenta a súa primeira lectura en lingua galega. Títulos identificables, tamén, pola presenza na contra capa da icona da serie, unha cacheira frontal do xabaril cos cadanseus cairos ben afiados, unha imaxe moi divertida que hoxe identificamos cunha emoji que expresa ledicia

Céntrese, presidente

por David Otero en Nós Diario:

  O señor Feijoo non quere, nin emenda, que se usen os nosos topónimos no noso idioma e así el, na súa liberdade, acolledor fino, consente, tanto na cartelaría como nos contidos, que no Foro da Toxa, se diga “ La Toja” e tamén en afrontas como a non presenza de mulleres en equidade no Foro. O asunto dá para un traballo máis extenso, pois estamos de punta. Isto vén de actitudes propias de acoutadiños de bisagra lixeira, que tendo que facer pan do país, quédanse con frangullas que lle veñan de fóra e sorrín triunfantes como quen gañou a marabilla. O presidente de Galicia, gañador de eleccións, como galego daquela maneira, pasa do noso idioma. Pasa de nós. Non cre que sexamos nacionalidade histórica (nación) declarada no noso Estatuto. El válese deste pobo (iso si, gañando eleccións) para manobrar como lle convén, tanto para el como para os seus, sexan do partido, amigos, donos de portas xiratorias etc. Faino así, oufanándose Presidente, en presente e para futuro. Nós diriámoslle que se centre e como nas palabras do señor Presidente da República Portuguesa, que pense nas persoas (galegas e galegos) e que traballe pola nosa felicidade. Non se adique a botarlle lume exclusivamente ao Goberno do Estado e ocúpese deste pobo. Pénsese galego de contido e de idioma e sírvanos. Non todo é pillar de Madrid. Hai que gobernar aquí.

Toponimia nos tempos dos bárbaros

 por Gonzalo Constenla en NósDiario:

 O que aconteceu na fin de semana pasada en torno do uso do barbarismo La Toja por parte dun grupo empresarial autóctone fala claramente sobre as manobras de cerco que contra a cultura e a identidade galegas son lanzadas desde determinados estamentos políticos, empresariais, mediáticos e, no seu conxunto, desde o españolismo.

 

Mira quen fala galego

 

Mira quen fala galego e unha nova canle de You Tube na que este mestre do estado de Nova York, nos Estados Unidos, explica as razóns polas que se interesou pola nosa lingua e se botou a falala. 

Comenta que lle dá moita mágoa ver a falta de aprecio polo galego dalgúns cidadáns. Conta o  caso dun veciño da Coruña que se puxo en contacto con el para ter un compañeiro de conversa. El escribiulle en galego, e o coruñés reprochoullo. "Sentinme moi insultado", comenta o mestre.