Novas conselleiras contra a lingua

Vía Compostela24horas

Fabiola García, a nova conselleira de Política Social,  ocupaba desde hai 3 anos o cargo de primeira tenente de alcalde do concello de Ribeira. Si, Ribeira,  ese lugar no que o grupo de goberno formado polo Partido Popular, coa participación da que acaban nomear conselleira,  mantén un empecinamento reseso en deturpar a denominación do propio concello (*Riveira). Basta ver o portal oficial municipal para comprobar o radicalismo do consistorio. Este tipo de actitudes, que comparte Fabiola,  leva como consecuencia o desprestixio social do galego, esa fala na que cada quen pode escribir como queira, esa fala para a que as regulamentación só operan para prohibila, esa fala á se se mantén nun estatus que non lle permita ser lingua.

Web de Carmen Pomar

Carmen Pomar, a nova conselleira de educación, tivo a feliz idea de abrir un portal web persoal: Carmen Pomar. Educando Fortalezas. Con subtítulo: Educación, inteligencia, creatividad y emociones. Efectivamente, esta súa web, a imaxe que ela mesma proxecta ao mundo, é unha imaxe na que renega da lingua galega.
O mundo educativo está infectado polo funesto decreto 79/2010, mal chamado do plurilingüismo. Un decreto que reduce e prohibe o ensino en galego e que laminou por completo a normalización lingüística dentro da educación. Un perfil como o que se dá a coñecer na páxina persoal de Carmen Pomar apunta, xa sen disimulos, cara unha españolización wertiana.

Con estes vimbios enxérgase con claridade cal vai ser o cesto da política lingüística que se vai elaborar a partir de agora. Os indicios apuntan a unha maior radicalización, a posturas aínda de maior desprezo para o galego. Non hai nada malo que non admita peor, así que non tardaremos en sentir as consecuencias.

Calendario toponímico do Losada

Todos os relacionados co mundo do ensino, ao comenzo do curso, pensamos en botar man dun calendario escolar para organizar mellor as actividades e do desenvolvemento das materias. Normalmente todos os anos vemos, soltas pola rede, diversas achegas neste sentido. Lembramos con nostalxia os calendarios que anualmente nos ofrecía a Coordinadora Galega de ENDL. Para curar un pouco esta aflición, recollemos aquí o calendario elaborado polo ENDL do IES Antón Losada (A Estrada). Este documento ten a peculiaridade de regalarnos as orixes dos topónimos dalgúns lugares do concello.

Calendario Curso 2018-19 Di... by on Scribd

Microespañolismos (2): como axudares a túa crianza galegofalante a sobrevivir nun medio hostil

por Miguel Rodríguez Carnota, no Terra e Tempo:

Nas rexións máis poboadas de Galiza falar normalmente en galego é case imposíbel para un neno ou unha nena, e para unha persoa adolescente pode ser un exercicio de risco 

Pessimismo e língua

por Vítor Vaqueiro, no Sermos Galiza:

Tenho um amigo, que apreço sinceramente pola sua bondade e pola sua entrega, —concretizada em décadas— na defensa do nosso país. Dado que vivemos em lugares distintos da Galiza, vemo-nos de figos a bêberas, notadamente em atos reivindicativos ou celebrações que têm a ver com a defensa assinalada. Ao nos encontrar pronuncio uma dessas frases rituais —como vão as cousas?— que empregamos para começar qualquer conversa. A resposta que, desde há anos obtenho, é sistematicamente a mesma: “Mal, como sempre”.

A tripla negación do galego por Feijóo no inicio do curso

Vía @Rafiklalin

O pasado luns 17 de setembro o presidente da Xunta inauguraba o curso académico da secundaria desde o IES de Soutomaior. Foi un mal comenzo pois desde alí fixo un discurso con tres eixos no que negou tres veces a lingua galega.
Na primeira parte da súa alocución, Feijóo gabou a política alcumada "do plurilingüismo":

"O futuro pasa polo manexo das linguas, por iso levamos apostando por *unhos escolares galegos plurilingües. *Fai dez anos había en Galicia cero centros plurilingües, agora hai 385..."

Se traducimos esa neolingua segundo os feitos reais, comprobaremos que plurilingüismo na escola significa redución e/ou exclusión do galego. Basta ler o texto do funesto decreto 79/2010 que o propio goberno de Feijóo bautizou como decreto de plurilingüismo para comprobarmos como, punto por punto, o que se fixo foi prohibir e minorar os usos da lingua galega en todas as etapas educativas non universitarias.
Unha segunda dirección do discurso presidencial aproveitou esa querencia modernista polo dixital:

"Este instituto de Soutomaior que xa ten as *pizarras [dixitais] e os ordenadores, *os instalará este mesmo mes, *se incorporará aos novos centros...."

Finalmente adicou o terceiro eixo a apuntarse á moda das ciencias, indicando que "o futuro pasa polas ciencias, a tecnoloxía, a enxeñaría e as matemáticas", reivindicando as axudas e potenciación do ensino STEM. Todo o mundo sabe que foron os gobernos de Feijóo os que prohibiron precisamente nas materias científias tanto a docencia como os materiais didácticos en galego. Velaquí o segundo ataque á nosa lingua nese mesmo discurso.
E a terceira negación? Basta escoitar ao presidente, e non só nesta intervención, para recoñecela: a colocación dos pronomes, o uso continuado de formas castelás no galego, o emprego á mantenta dunha lingua de baixa calidade. E todo isto cando fala en galego, pois non poucas veces renega completamente da lingua galega e, en actos públicos e ostentando o cargo de presidente da Xunta, ofrece o seus discursos, agora sí, nun correcto castelán.

A minoría supremacista

por Xoán Antón Pérez Lema, no Sermos Galiza:

“Hablamos español” fracasou nas súas convocatorias de agosto, malia escoller datas de feiras en localidades con moitos turistas do resto do Estado: Sanxenxo, Baiona e Compostela. Mesmo entraron en conflito con elementos salientábeis do PPdeG, como o alcalde de Sanxenxo. De certo que a súa mensaxe ríspida, nin empática nin simpática, de brancos e negros, confronta de máis cos grises e relativismos galegos, coa tolerancia, a amabilidade e a cordialidade que adoitan rexer as relacións interpersoais neste país atlántico.

"Qual política lingüística? Desafios glotopolíticos contemporâneos" de Xoán Lagares

por Diego Bernal no Sermos Galiza:

Há palavras que assustam. Com certeza, glotopolítica é um vocábulo que se nom der medo deve gerar certo afastamento ou rejeiçom em muitas pessoas. Porém, o termo glotopolítica é muito mais próximo de nós do que à partida pode parecer.

Dereitos cidadáns, dereitos do galego

por Xoán Antón Pérez Lema, na Praza Pública:

Coñecida de todos é o grave devalo e desprotección da lingua galega no noso País. Polo que cómpre pensarmos máis en solucións, canto menos parciais.

Agasallos doces vs. agasallos envelenados

Os rapaciños que nazan en Poio durante este ano recibirán un agasallo para a concienciación dos pais na transmisión da lingua galega. A cesta de benvida está composta por dous libros, un dudú e unha bolsa para a merenda. Un pasiño máis que dá, nesta ocasión, o concello de Poio e que nos recorda a caixa de Apego, chea de boas iniciativas e de compromiso e amor pola lingua.

Caixa de benvida de Apego

Da banda contraria está o nefasto caso da caixa finlandesa da Xunta  que se fixo tristemente famosa polo agravio ao galego que significaba que contivese un CD con cantigas de berce en castelán. 

Foi unha mostra máis da mestura de cinismo e mentira dunha Xunta galegófoba que divulgaba o agasallo "como un cedé de nanas cantadas en galego e un libro tamén escrito no idioma propio da comunidade".
Isto de manipular e mentir faise co obxectivo de desgaleguizar parte máis sensible da sociedade, a dos nenos. Preténdese aniquilar o futuro da lingua, piar fundamental da sociedade galega. Facer caso destes enganos argallados polos radicais que dirixen a política lingüística da Xunta estanos a levar a situacións de verdadeira alarma. Pensemos que só un 18% dos rapaces aprende a falar na lingua da terra. Cales son as razóns para esta deriva? A resposta acharémola na prohibición do ensino en galego en moitas materias, no desleixo nas políticas normalizadoras, no rexeitamento das iniciativas polo avance nos dereitos lingüísticos , e sobre todo nos CDs que manda a Xunta aos pais que acaban de ter un neno.

Xuventude da Coruña opina sobre o galego

Clara e Carla, dúas alumnas de 4º da ESO do IES de Monelos (A Coruña) colleron a cámara de vídeo e polas rúas da cidade foron recollendo diversas opinións entre a mocidade sobre a lingua galega. Despois de visto o panorama, desde a Xunta aínda se xustificará a prohibición das aulas en galego.

Nos beizos dos nenos

por Craig Paterson, en Praza Pública:

Hai anos que non leo La Voz de Galicia. Non me entusiasman os cancros en xeral. Con todo, o outro día púxenme a ler un artigo, engaiolado polo simple dramatismo morboso do seu título.

Unha restra de agravios protagonizan a política lingüística da Xunta neste verán

Unha temporada máis a política de exclusión da lingua galega continúa a ser o distintivo da Xunta, tamén na época de verán. Poderíamos dicir que para reducir o uso do galego o goberno non toma vacacións. Ademais ten o mérito de facelo baixo un adubío propagandístico contínuo, que mostra un mundo de fantasía normalizadora mentres a témera realidade redutora se agocha debaixo das alfombras.
Como mostra disto podemos comenzar co n-ésimo acto de descuberta de placa de conmemoración de uso do galego nun xulgado, neste caso do da Estrada, mentres nese mesmo xulgado a lingua galega fica excluída na súa práctica diaria. Lembremos que é imposible usar o programa de tramitación xudicial na nosa lingua porque a Xunta de Feijóo nunca o considerou prioritario, e van alá xa 7 anos.
Durante este verán tamén se publicou a resolución bianual de axudas ás tradución. Nótese que é unha resolución bianual, polo que a dotación orzamentaria hai que dividila por dous. Ademais mestúrase nunha mesma convocatoria a tradución ao galego (da que estamos tan necesitados) coa tradución do galego a outras linguas. Sobre este particular cómpre ler o informe que realizara no 2014 a editorial Hugin e Munin, denunciando as irregularidades e trapicheos destas convocatorias (por certo, na resolución deste bienio nomean a esta editorial como *Huguen e Munin e, nun alarde de transparencia non especifican as cantidades asignadas a cada un dos beneficiarios)

Un dos maiores alardes de cinismo é o da divulgación do Festival Resurection Fest como actividade coparticipadora na normalización do segmento máis desgaleguizado da sociedade, o da mocidade. A Xunta aportou 77.000 euros ao festival, e de volta temos o cartel en castelán (e inglés)
Tamén se publicou neste verán a resolución das axudas aos concellos para a promoción da lingua galega., dotada unha cantidade ridícula, 245.000 €, para repartir entre máis de 100 concellos (hai outros 200 que quedan a cero). Con todo, se só miramos para aqueles que reciben algunha esmola por esta vía, conviña que, polo menos unha vez, o secretario xeral de política lingüística explicara que clase de políticas vai poder levar a cabo un concello con 1.300 €. Pero o panorama aínda pode volverse máis negro...
Hai dous anos, ProLingua denunciaba que a SXPL estaba disposta a participar nun premio no que o galego podía estar ausente. Demencial, non?  Parece ser que ProLingua estaba moi ben informada pois neste mes de xullo a SXPL anunciaba o seu apoio á convocatoria do I premio de novela "Camiño de Santiago", as bases, indican que se outorgará un premio de 6.000 € a unha novela que non ten por que estar escrita en galego.
A principios de agosto publicouse a resolución das subvencións para materiais curriculares en galego. Ademais da escasa dotación orzamentaria, esencia dunha política de redución do uso do galego, estas resolucións caracterízanse por excluir a posibilidade de elaborar materiais de matemáticas, fisíca, química e tecnoloxía en galego. Estamos, xa que logo, ante un ataque á lingua, disfrazado baixo a capa de "subvención para a dinamización". Tal é o desprezo que polo uso do galego no ensino hai nos corredores de San Caetano que nin tan siquera se fixo anuncio da resolución no apartado de Novas do portal da SXPL. Aínda peor, como pode comprobar calquera que lea o DOG dese día, verá como os motivos de denegación da subvención están escritos en castelán (no DOG en galego):

Tanto na prensa, como nas RRSS ou no propio portal da SXPL puidemos ver referencias a que case 1500 rapaces participaron nun programa de campamentos de verán en galego. Pola contra, anunciárase que a Xunta ofrecera 10.000 postos para campamentos de verán. Unha pregunta xurde naturalmente: que pasa coa lingua das outras 8.500 prazas? O 15% é o que a Xunta lle reserva ao galego? Un dato, só o 18% dos nenos aprenden a falar en galego.
A última argallada do departamento da Xunta encargado da cousa da lingua foi o de programar durante este mes de setembro un total de 11 proxeccións de películas en galego O resultado, xa o adianto, vai ser un fracaso total.  O problema é que non hai películas en galego, polo que terán que proxectar filmes xa vellos e, polo tanto, nada gorentosos. Pensemos que na miña vila, A Estrada, cada semana hai máis do dobre de proxeccións cada semana, todas en castelán, por suposto, porque non hai outra alternativa. Velaquí repetida a imposición do español, mil e unha veces.
Para finalizar, unha pregunta que me leva proendo desde que se publicou, hai máis dun mes: que ten que ver isto coa normalización?

A morte do galego

por Lourenzo Fernández Prieto, en La Voz de Galicia:

Morre ou matámolo? O galego é a única lingua cooficial que perde falantes en España un ano tras outro. Os datos son teimudos e non poden agocharse, pero obrigan a pensar.