A subdelegación do goberno de Pontevedra convocou o "I concurso de dibujo y relato contra la violencia de género" en colaboración coa Consellería de Educación, que lle enviou a todos os centros con alumnado da ESO e FP da provincia unha invitación a participar xunto coas bases do concurso.
Como se pode comprobar, a convocatoria está feita exclusivamente en castelán, e nas bases, tamén exclusivamente en castelán, non se indica que poidan presentarse traballos en galego.
Outra vez máis, outro pau á lingua galega, nesta ocasión perpetrado pola subdelegación do goberno de Pontevedra e co apoio da Consellería de Educación. Xa podo adiantar cal vai ser a postura da SXPL, a de achantar, calar ou, en todo caso xustificar este novo agravio ao galego. A nós, aos contribuíntes tócanos pagar esta subordinación da lingua galega nunha nova barrabasada os organismos oficiais.
Tumba de Domingo Fontán
no Panteón de Galegos Ilustres
Para poñer en evidencia o furibundo ataque ao galego que se deriva do funesto decreto do plurilingüismo celébrase todos os anos o Día da Ciencia en Galego. Desafortunadamente imos pola VIII edición, neste caso adicada ás viaxes científicas, nomeadamente a viaxe de Darwin no Beagle e a do matemático galego Domingo Fontán para elaborar o seu mapa de Galicia. Como mostra paradigmática do seu cinismo, os mesmos que manteñen a secundarización da lingua galega e fan gala decote do desprezo pola mesma, foron os promotores o pasado mes de abril dunha resolución parlamentaria para difundir a vida e obra de Domingo Fontán. Tomando este blogue o nome da Carta Xeométrica, non precisamos deste tipo de foguetería impostada para honrar a memoria dun galego que co mapa da súa terra ocupa un lugar relevante no noso tesouro colectivo do sermos galegos. As razóns de que poidamos prescindir de disfraces está en que asumimos e practicamos acotío o compromiso sen condicionamentos coa lingua.
Únicamente coa forza do sentimento da terra pode explicarse o enorme traballo que fixo Domingo Fontán pois el sen axuda foi quen de facer un mapa científico debuxando a face de Galicia.
Cada quen ten a súa patria, e o primeiro paso para non renegar dun mesmo é poñer os pés no chan e non renegar dela. E se hoxe padecemos o mal da galegofobia debemos procurar a súa orixe no desprezo e descoñecemento da nosa xeografía, pois aquel que non sinte a terra, non fai outra cousa que odiala en todas as súas formas.
Velaquí, xa que logo, unha recompilación de material sobre Domingo Fontán e a Carta Xeométrica.
Boletín Oficial do Parlamento de Galicia, X lexislatura, nº99, (12/04/2017) que contén a resolución sobre as actuacións que debe levar a cabo o Goberno galego para difundir a vida e obra de Domingo Fontán, así como para a conmemoración no ano 2017 do 200 aniversario dos comezos da elaboración da Carta Xeométrica
Teodolito de Fontán, da exposición Galicia 100 (CCG).Francisco Díaz-Fierros explica o papel deste teodolito na elaboración do primeiro mapa moderno de Galicia
Domingo Fontán. La pasión por la cartografía documental 1996. 26 minutos. Con Vicente Montoto como Fomingo Fontán; guión de Xavier Manteiga; cámara: Pep Fortuny; producción, Inmaculada Castaño; dirección, Valentín Carrera. Emitido por TVG e Telecinco.
O periodista Vitor Hugo Brandalise realizou unha serie de vídeos intentando reproducir os percorridos de Fontán por Galicia para elaborar a súa Carta Xeométrica:
Pensamento matemático en Galicia, Edicións do Castro (1992), autor: Ricardo Moreno Castillo. Ten un capítulo adicado a Domingo Fontán.
13 matemáticos galegos, Grupo Anaya (2004), autor: Ricardo Moreno Castillo. Ten un capítulo adicado a Domingo Fontán.
Fontán, Editorial Galaxia 2015, autor: Marcos Calveiro. IX Premio Narrativa Breve Repsol 2015. Novela biográfica con moita información, case podería pasar por un ensaio sobre a vida de Domingo Fontán.
A fundación Eduardo Pondal xunto con Asubío Média ilustran en cinco minutos a vida de Eduardo Pondal. Unha produción que estará traducida en 5 idiomas, intentando así que o coñecemento da vida do poeta teña un maior alcance
Vía RAG
Onte premiáronse as seis curtas gañadoras na a Gala do #OUFFEscola 2017! que foron escollidas entre as 74 realizadas por máis de 2.000 rapaces e rapazas participantes. Velaquí as pezas premiadas
O pasado venres 20 de outubro, no Teatro Colón da Coruña, entregáronse os premios do concurso "Quero cantar", organizado pola Deputación da Coruña. Os gañadores foron "Os nenos da vella" e "Máis boas cás patacas"
“Os nenos da vella” é una formación coruñesa formada Noa (voz e percusión), Mikel (caixón e coros) e Yune (baixo e coros), e cuxo nome provén do lugar onde xogan e cantan a diario, pois a totalidade dos integrantes proceden do casco vello da cidade herculina.
No caso de “Máis boas cás patacas”, trátase dunha banda teense integrada por oito rapazas do IES de Cacheiras, no que o talento das voces de Lua, Valeria e Ruth, a guitarra de Ana, o baixo de Sara, o uquelele de Carme, o piano de Cristina e a batería de Candela, seguen as indicacións da súa mestra de música, Matilde, para compór pezas tan fermosas como a que presentaron ao certame “Quero Cantar”.
Vía NósTV
Velaquí un vídeo da campaña Enmarca't, do departamento de Llengua catalana da Generalitat: para fidelizar, empatizar e vender máis recoméndalle ás empresas non esquecerse do catalán.
En Galicia nunca vimos un vídeo destas características a pesar de que con toda a pompa propia dos Consellos do Goberno Galego, se aprobara no 2016 o Plan de dinamización da lingua galega no tecido económico cun orzamento previsto anual dun millón de euros, durante 5 anos. Claro que ese Consello foi o 4 de agosto, en pleno verán.En concreto, neste plan establecíase que os seguintes proxectos se habían de desenvolver durante os anos 2016 e 2017:
1. “Portelo único para o galego”. Creación dun punto único de atención á empresa en temas de lingua.
2. “Galego e internet para mellorar a hostalería”. Actividades da Redede Dinamización Lingüística que apoien o uso do galego no sector da hostalería a través das TIC: internet, redes sociais, xeolocalización etc.
3. “O galego, un compromiso conxunto”. Activación da coordinación e a cooperación entre os órganos e as entidades dependentes da Xunta para aumentar a eficacia das actividades desenvolvidas e para unha maior proxección do discurso a prol do uso do galego na empresa.
4. “Construíndo en galego”. Actuacións de dinamización do idioma galego no sector da construción e das actividades inmobiliarias.
5.“Melloramos co galego”. Elaboración e difusión dun decálogo de vantaxes a prol do galego na empresa.
6. “O galego tamén é unha responsabilidade social”. Accións de dinamización das actividades a prol do galego no marco da responsabilidade social empresarial (RSE).
7. “A difusión, en galego”. Accións de difusión e campañas destinadas ao ámbito económico.
8. “Colaboramos para facer máis”. Accións de colaboración para aumentar a participación e a implicación.
Pois ben. De todo isto que é o que se levou a cabo? Só unha cousa: a convocatoria da XXIV edición dos Premios á galeguidade empresarial, que polo seu título, ben se ve que non é ningunha novidade (foron creados en 1993). Ademais non ten nada que ver co portelo único, nin é específico da hostalería nin do sector inmobiliario; tampouco é un decálogo nin ten que ver con entidades da Xunta. Estes premios só tanxencialmente teñen algo de relación cos dous últimos puntos... e isto é todo. Resumindo, o Plan de dinamización da lingua galega no tecido económico leva o mesmo camiño que Rede de Dinamización Lingüística que nunca deixou de ser un papel mollado do que nunca se sacou outra cousa que a relegación da lingua galego ao mundo dos monicreques.
@arrevesados é unha conta de twitter que se caracteriza por elaborar vídeos manipulados cun obxectivo humorístico. aínda que nesta ocasión non trouxen ata esta entrada un vídeo de @arrevesados polo seu contido gracioso, senón polo tráxico. Nesta peza audiovisual recóllense unha serie de cortes da intervención do director xeral de montes, Tomás Fernández-Couto Juanas, do informativo da TVG do pasado domingo a raíz da vaga de incendios que sufriu Galicia na que se demostra o desprezo e a inicuidade coa que actúan os altos cargos do goberno do PP con respecto á lingua galega. Toda intervención pública ten a súa didáctica na conformación social do imaxinario colectivo que representa un referente identitario tan fundamental como a lingua. Esta intervención de Fernández-Couto é extrema pero ben indicativa de cal é o lugar que lle a Xunta lle deixa ao galego.
Hemos ti...tenido que facer fronte a douscentos dez lumes neste fin de semana [...] e por outra banda estes ventos do sur i estas temperaturas tan altas nos han, digamos, metido directamente grandes lumes procedentes de Portugal que nos han entrado por el sureste [...] creando novas condiciones de peligro, creando novas situacións de rigo i obligando aos medios a repartirse en máis lumes i en máis situacións. I estos lumes se han producido en el entorno de estas zonas tan habitadas, lo que ha generalizado las situaciones de riesgo, ha complicado extraordinariamente las condiciones de extinción i está a provocar unas situaciones de angustia i de riesgo en las poblaciones mui importantes. No ocurre únicamente aquí, también en la provincia de la Coruña, de Lugo y de Orense se están a dar estas condiciones, pero en algunas zonas son especialmente difíciles de xestionar por lo alto número de viviendas que ao longo de todo o perímetro do lume se están a producirNon temos ningún dato que poda sostener, digamos, a existencia de tramas organizadas
Tomás Fernández-Couto Juanes, director xeral de montes, 15/10/17
A paisaxe galega atesoura unha rica memoria cultural e lingüística que definíu ao pobo que a habita. Cada anaco da súa terra: montañas e serras, fragas, soutos, carballeiras, ríos e rías, lameiros e veigas son escenarios con cadaseu nome, e todos eles evocadores do imaxinario popular. De aí que os seus habitantes mantivesen unha forte unión entre a lingua e a paisaxe; entre a cultura e os espazos xeográficos aos lles foi poñendo nomes para identificalos, alusivos ás súas peculiaridades ou propiedades naturais.
As 12 aulas do IES Chano Piñeiro (Forcarei) veñen de ser bautizadas cos nomes das 13 parroquias do concello (unha delas, a de Presqueiras fai referencia ás parroquias de Santa Mariña e San Miguel). A carón da porta de cada aula teñen un cartel que podemos ver un estudo filolóxico do topónimo, un mapa de Forcarei no que se localiza a parroquia, unha relación de todos as súas aldeas e tres fotos con monumentos ou lugares. Un fermoso traballo que afonda no orgullo da comunidade escolar pola lingua que identifica o territorio no que viven e estudan.
Nun principio estaba moi ben esta campaña do Concello de Xove do ano 2015, na que se podía participar desde o facebook cos cancelos #EuMercoEnXove#EuMercoEnGalego. Estaba moi ben porque promovía o comercio local visibilizando como valor positivo que o galego sexa a lingua de relación comercial.
Pola contra, a campaña non está tan ben por outras razóns. A primeira, se prememos o play do vídeo o primeiro que vemos é a Demetrio Salgueiro, o alcalde de Xove facendo unha declaración institucional, o que lle pode quitar as ganas a calquera de seguir vendo o que realmente importa, o vídeo da campaña. En segundo lugar, despois do alcalde temos os discurso da axente de desenvolvemento local. Despois de tanto preámbulo quítasenos as ganas de ver o contido substancioso do vídeo, onde aparecen os veciños dando as súas razóns para mercar en Xove e para facelo en galego. En terceiro lugar, se temos en conta que a campaña está sustentada polo concello, a asociación local de empresarios e a
Secretaría Xeral de Política Lingüística, os escasos premios que outorgaban (un vale de 150 €. un de 100 € e outro de 50 €) desprestixiaban por completo a iniciativa, e de paso, a lingua que se pretendía potenciar. Precisamente nestes días vanse repartir 1.5000 € en premios noutra campaña comercial na que o galego xa non é protagonista. Finalmente vemos que aquela proposta do 2015 foi un foguete pouco vistoso que nin tan siquera fixo pum. A iniciativa acababa xusto onde comenzaba, feita únicamente para maior gloria do rexedor e das institucións que presuntamente facían algo pola lingua cando só o facían por si mesmos.
A RAG pediulle aos centros de ensino que lle contaran como se desenvolveu o pasado Día das Letras. A convocatoria foi todo un éxito no que chegaron a participar case 80 centros. De entre todos eles escolleronse cinco gañadores. Un deles é o CEIP O Carballal (Marín) con este simpático audiovisual Casares-tón Nesta páxina pódese acceder aos traballos premiados e nesta outra a todos os que participaron.
Parabéns a todos.
Moi interesante o documento da Nova Escola Galega do seu boletín NEG Opina do mes de outubro 2017 que reproducirmos máis abaixo. Destaco unha idea: "Nun contexto social diglósico, esta falsa disxuntiva [a de que temos que escoller entre aprender galego ou aprender inglés] contestada desde unha parte do coñecemento científico coa afirmación «as linguas suman», estase a instalar en cada vez máis amplos sectores sociais, levando por diante o relativo consenso ao redor da necesaria normalización lingüística do galego"
Texto ínegro do boletín de outubro do 2017 do NEG Opina:
A convulsión que supuxo o proceso de implantación da LOMCE no sistema educativo durante os últimos anos semella ter esmorecido como consecuencia da redución do impacto das reválidas, ao perderen estas o seu carácter vinculante para acadar unha determinada titulación. A suspensión desta medida, mentres non se acade un Pacto Educativo, serviu para que o PP e C´s vendesen ante a opinión pública unha suposta «conxelación do calendario de aplicación da LOMCE en todos aqueles aspectos que non tivesen entrado en vigor», o que na práctica non tivo máis efecto que sobre este aspecto das reválidas.
Está a piques de presentarse o novo traballo de Magín Blanco, Camiños. Esta peza, Marcho que teño que marchar formará pàrte dese libro-disco no que participaron alumnos e profesores do CPI Manuel Padín Truiteiro (Soutomaior)
Velaquí o cartel que anuncia o Flash Market, un evento que se organiza no recinto da Feira Internacional de Galicia ABANCA e no que destacamos que o galego ficou completamente excluído.
O padroado da Fundación asociada a esta Feira cae baixo as directrices da Vicepresidencia da Xunta, Alfonso Rueda é o presidente do mesmo. Que todos os galegos aportemos os nosos impostos para o mantemento destas instalacións parece que non serve de nada pola indolencia dos representantes políticos que, no canto de ser garantes da dignificación da nosa lingua, adícanse precisamente ao contrario.
Non é este o primeiro caso de desprezo ao galego saído da Feira de Silleda. O pasado mes de xuño, por exemplo, celebrouse a Equina, onde a única palabra que podiamos ler en galego, tanto no cartel como no programa, era "Feira"
No seu día ProLingua xa denunciara que sucedía o mesmo con outro evento que se programa nas instalacións da Feira Internacional, o Xuventude Galicia Net. Parece como se toda a programación que vai caer nestas instalacións estivese abocada a botar fóra a lingua galega. Este feito multiplica a súa gravidade por estaren institucións públicas directamente relacionadas coa promoción dos eventos que acabamos de referir. Xa dixemos que por medio de Vicepresidencia a Xunta é un organismo sempre presente, pero tamén aparecen implicados como entidades que apoian algunhas destas celebracións tanto o concello de Silleda como a Deputación de Pontevedra.
A Estrada baixa no seu compromiso co galego
Esta fin de semana celébrase a XII Subida Á Estrada, unha competición automobilística que conta coa subvención do Concello da Estrada e a Secretaría Xeral para o Deporte. Nin unha nin a outra mostraron a sensibilidade necesaria para esixir que a divulgación da carreira se fixera en galego. Desleixo? desprezo? inidiferenza? desidia? irreverencia? Quizais todo xunto. En resumo, falta de amor pola lingua de noso.
E así anda todo
Fronte á enfermiza inutilidade da Secretaría Xeral de Política Lingüística, que non foi quen de celebrar como se merecía o Día Europeo das Linguas (xa que se limitou a que o secretario xeral acudise a un acto organizado por outros, en concreto a EOI de Santiago), a Mesa si que estivo á altura da conmemoración presentando un fermoso documental que se acompaña dun libro non menos agradecido: Unha guía imperfecta. Despois do xa comentado, ben lle cómpre aos rexedores da política lingüística unha lectura demorada deste manual.
Sete linguas minorizadas; galego, vasco, frisio, galés, gaélico escocés, irlandés e córnico, reuníronse arredor da palabra común "Tosta" para compartir os nosos mundos e para atopar xeitos de dar alento ás linguas. Os sete encontros pola diversidade levados á práctica no Tosta son narrados neste documental no que veremos artistas doutras tantas nacións e culturas da costa atlántica europea.
Outra vez máis temos nos dous pratos da balanza dúas formas de facer política lingüística. Un, o da Xunta, minimizando unha oportunidade de darlle pulo e visibilidade á lingua galega. Este desleixo é un desprezo e un insulto. No outro prato aparece A Mesa xunto con outras asociacións europeas (Golden Tree Productions -Cornualles-, Afûk -Frisia-, Ealáin Na Gaeltachta -Irlanda-, Celtic Neighbours -Gales-, Sabhal Mòr Ostaig -Escocia-, Euskaltzaleen Topagunea -Euskal Herria-) ofrecendo dignidade e orgullo para o galego mediante un discurso sustentado no ecoloxismo lingüístico e os dereitos humanos. Con que nos quedamos?
Forma parte da nosa boa tradición social render tributo á memoria dos nosos devanceiros mortos. Facémolo arredor dunha data consagrada polo santoral católico á festividade de todos os santos, aínda que no misal sexa realmente o día que sigue a este citado. Pesa, con forza, o feito de ser xornada sen actividade laboral en moitos dos traballos. Tempo de visita aos milleiros de cemiterios do país, co cerimonial que supón o lavado de cara e adorno luminoso e floral do sartego, nicho ou sepulcro familiar sen reparar nun feito lamentábel, a lingua utilizada na lápida dos defuntos.
Lonxe de ser unha lingua como calquer outra que se pode aprender, o galego sería unha anomalía lingüística que seica hai que mamar desde o berce porque –como teño escoitado– “el gallego de verdá lo hay que mamar”.
A finais deste mes (31/10/17) celebrarase a gala do Ari[t]mar do presente ano na que se entregarán os premios aos mellores poemas e mellores músicas en galego e portugués. Na pasada edición as cancións gañadoras corresponderon á galega Cantiga da Montaña de Xabier Díaz &Adufeiras de Salitre e á portuguesa Capicuade Medusa. Especialmente agradecida é a idea que tiveron de publicar en formato de vídeo-poema as gañadoras do certame poético nun acto de dupla irmandade. Velaquí que o mellor poema portugués Não sei, minha filha... de José Ricardo Nunes foi lido por Belén Regueira:
e o mellor poema galego, O corazón, de María do Cebreiro pódese escoitar na voz de Rui Spranger. Unha feliz iniciativa que conviña seguir divulgando deste orixinal xeito.
O pasado luns 26/09/17 comenzou a nova temporada do programa Zigzag Diario coa emisión ás 16:30 horas na TVG2. Foi grazas a esa primeira emisión que me enterei da existencia deste vídeo realizado no IES Urbano Lugrís (A Coruña) no que dan vida ao poema "Adiós ríos, adiós fontes" con voces en portugués, galego, castelán, wolof (lingua falada en Senegal e Gambia), aimara (Bolivia, Perú), rumano, inglés, francés, árabe, romaní, guaraní (Paraguai, Arxentina, Bolivia, Brasil), e máis na lingua de signos.