A lingua do cerralleiro

Tiveron que pasar once días de xuízo polo caso Asunta. Ducias de declaracións en horas e máis  horas de testemuñas e finalmente tivo que ser  un cerralleiro o que fixera visible o que ata o momento estaba oculto. Nin os avogados, nin fiscais, nin xuíces, pero tampouco os familiares, amigos, persoas con algunha relación coa familia, policías,... ninguén dos máis de 80 intervintes dixo nin a primeira palabra en galego. Se non fose por el, polo cerralleiro,  o xuizo ben podía estar celebrándose en Valladolid no canto de en Santiago. Esa é a realidade do mundo xudicial,  un ámbito que vive de costas á lingua da terra, máis aínda desde que o programa informático de tramitación xudicial exclúe a lingua galega. Isto último foi denunciado centos de veces. Levamos así, sen mover un dedo, desde o ano 2010, no aque se implantou o Minerva, o referido programa.  O custe da súa tradución é ridículo, no entanto demostra a magnitude do odio á lingua da clase que nos goberna. Sospeitamos que o que sucede é que a Dirección Xeral de Xustiza está dentro do organigrama da Consellería de Vicepresidencia e a norma, non declarada, pola que se rexe a política lingüística da Xunta é que a normalización quedará restrinxida ao reducido ámbito da Secretaría Xeral de Política Lingüística (SXPL). Recordemos que o peso deste último organismo na organización xeral da Xunta é ridículo; o seu orzamento só representa o 0,06% do total. A iso é ao que fica reducido o galego para o goberno.