X é xe

Se non hai tanto nos chegaba a boa nova de que o tradutor Gaio, ferramenta que estaba reservada en exclusiva para os servizos administrativos, se poñía a disposición pública na arañeira, agora chéganos outra noticia que saudamos con ledicia. O Dicionario da pronuncia da lingua galega, con máis de 66.000 ficheiros sonoros, está xa accesible en formato aberto no Repositorio de Software Libre da Xunta. Isto trouxo de novo ao primeiro plano da actualidade a ferramenta elaborada polo ILG, que pode consultarse nesta dirección e que tamén pode utilizarse desde o dicionario da RAG.
Postos a usar estas ferramentas e min dóuseme por ver que pasaba se no Dicionario de pronuncia introducía "x". Velaquí a resposta:

Si, é "xe", aínda que o mellor é premer e escoitalo. Ese é o nome polo que o profesorado de matemáticas nos debemos referir á variable máis usada, de presenza cotiá nas nosas aulas. No curso 2012-13 a Comisión de Normalización da Facultade de Matemáticas da USC puxera en marcha unha campaña denominada precisamente así: "Chámalle xe", sabendo do potencial normativizador se a mensaxe tiña éxito entre o gremio de docentes das matemáticas. Claro que os zunantes prefiren arrasar con todas as posibilidades que signifique máis galego e prefiren, con moito, expulsar fóra do ámbito da normalización a todo o profesorado de ciencias. Do que trata, xa que logo, é de poñer impedimentos ao uso do galego e á súa necesaria normalización. Do que se trata é de reducir a súa presenza, de atallar a transmisión interxeneracional, de colocar muros e pechar camiños. Máis unha simple incógnita, repetida ducias de veces en cada aula de matemáticas, en centos de aulas, está a bater acotío contra eses muros da vegoña. Velaí un berro de liberación: "x é xe"