Quero aplicar a miña ciencia á lingua para pintar a face do noso maior ben colectivo: o galego







domingo, 5 de abril de 2015

Sociolingüística de taberna

Este pasado sábado 28/03/15 celebráronse os II cantos de Taberna na Estrada organizados polos locais de viños da vila. Ás nove da noite os locais fervían de xente mentres unha chea de grupos armaban a foliada. A festa era ben apetecible e tiña ademais un valor engadido, o de desenvolverse íntegramente en galego. As cancións que se escoitaban eran A foliada de Cela, a muiñeira de Xisto, A Rianxeira, O Gato, Miudiño, Val paços, ....
No bar case todo o mundo acompañaba ao grupo. Había unha chea de nenos que saltaban e bailagan arredor das notas musicais; un veciño novo que hai pouco chegou de Colombia abría os ollos e intentaba seguir o ritmo das cancións botábase a acompañar os retrousos. Cada vez entraba máis xente e ninguén marchaba. A muller que dirixía o grupo mandou parar e pediu atención:
- Hai moitos nenos e agora ímoslle adicar unha canción a eles, para que a bailen!
Entón, dirixíndose aos cativos:
- A ver!, venir todos aquí! Colocaos aquí y bien atentos que teneis que repetir lo que yo haga.
E comenzaron a nova peza:

O galo canta,
a galiña chora

Daquela non me quedou outra que darlle unha nova interpretación á letra desta canción.

Ningún comentario:

Publicar un comentario