A política lingüística en Galicia está inane. Isto é mostra do desprezo á lingua galega que está caracterizando aos gobernos de Feijóo. Podémolo demostrar mediante a serie histórica dos orzamentos da da lingua dos últimos anos. Se a principios de século as cantidades asignadas á normalización lingüística representaban algo máis do 0,20% do orzamento total da Xunta, agora non chegan ao 0,07%. Se comparamos o peso do orzamento previsto para o 2016 co do 2012 vemos que houbo unha redución de máis dun70%.
No seguinte gráfico aparece a taxa do orzamento para políticas lingüísticas respecto do total da Xunta para cada ano. Marcáronse en cor azul os anos de goberno do PP e en vermello os do bipartito. Hai un par de columnas coa cor esvaída (2005 e 2009), representándose así anos nos que un goberno tivo que executar un presuposto elaborado por outro de distinto signo político.
Antes de ver o gráfico un pensaría que durante o gobeno bipartito a normalización lingüística vería incrementado o seu peso orzamentario. Pola contra o que se observa é que os níveis orzamentarios continuaron no mesmo rango, incluso cunha tendencia á diminución. Porén non hai punto de comparación entre as políticas de normalización levadas a cabo no período do goberno de Touriño e as de secundarización do período anterior ou as de ataque e exclusión do galego do período posterior.
As maiores reducións relativas vense nos anos 2010-2014. Ao falarmos de redución relativa xa se enxerga que houbo unha decisión consciente e planificada de agravios ao galego. A demostración obsérvase moi claramente no segundo gráfico que pasamos a presentar. Nel, representados en barras aparecen os orzamentos do organismo encargado da política lingüística período 2002-2016. Como estes valores están no mesmo rango que a cincocentasava parte dos orzamentos totais da Xunta, para poder apreciar tamén a súa evolución, represéntanse mediante un polígono de frecuencias.
Os cartos dos que dipuxo a Xunta ata o ano 2010 sempre se foron incrementando pero a SXPL xa sufriu decrecementos importantes nos anos 2009 e especialmente no 2010. Ao ano seguinte, coincidindo coa maior baixada dos orzamentos da Xunta tamén temos a da SXPL, pero coa gran diferenza de que a redución deste segundo organismo é realmente brutal e co agravante engadido de continuarse a redución nos seguintes anos nos que os presupostos comenzan a ter unha leve recuperación. Conclusión clara: a enorme redución de cartos para a normalización non se pode atribuir aos efectos da crise.
Se ata o ano 2008 as liñas do polígono de frecuencias(orzamentos da Xunta dividos por 500) ficaba por debaixo dos valores das barras (orzamentos da SXPL), a partir deste momento as barras caen ata reprentaren só un terzo das alturas acadadas polo polígono de frecuencias. Velaquí, na diferenza entre as alturas de barras e segmentos do período 2010-2016, aparece representado o plan de exterminio de toda política de fomento do uso da lingua galega. Isto explica como é que se eliminaron os SNL dos concellos, ou a redución dun 70% nos orzamentos dos ENDL dos centros escolares, ou a eutanasia que se está a practicar cos cursos Celga.
Mentras se fai isto, mantense un funesto decreto no ensino que prohibe o uso do galego nas materias científicas, establece trabas para o uso do galego, retira e elimina materiais didácticos por estaren redactados en galego, ou desincentiva o emprego do galego nas primeiras etapas. Suprimíronse as liñas de galego. Exterminouse o galego das escolas infantís dos espazos nos que máis compría, nas grandes cidades. Eliminouse a esixencia do coñecemento da lingua galega nas probas de acceso á función pública. Os altos cargos da Xunta ofrecen continuas mostras de desleixo ao non empregaren en actos oficiais a lingua galega. Tanto desde a Xunta como desde o goberno central fanse toda clase de intentos de substituir un cada vez máis acurralado galego, por un cada vez máis favorecido castelán.
Con este panorama, para que seguir mantendo unha anémica Secretaría Xeral de Política Lingüística? Só hai unha resposta posible. Para pasear aos Bolechas por algunhas das nosas vilas pois a isto, e só a isto ficou reducida a política lingüística positiva nos últimos sete anos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario