O racismo lingüístico

Algunhas veces unha simple e anovadora denominación pode revelarnos toda unha realidade que antes ficaba oculta. Este é o caso  de conceptos como a de "morte das linguas" ou de "racismo lingüístico". Sobre este último, a editorial Laiovento  publicara un libro de lectura moi recomendable. Tratábase dunha obra colectiva coordinada por M. Pilar García Negro. Confeso que, no seu día, eu xa o lera mais, con todo, acabo de comprobar que on comprendía en toda a súa profundidade o concepto de racismo lingüístico. a revelación chégame desta historia, que paso a relatar.
Abdoulaye W. é negro como un chamizo. Non é de estrañar xa que procede do Senegal. Tampouco faría referencia a este aspecto se non fose fundamental para entender o que suceso que protagonizou na primeira clase de matemáticas do curso. O profesor que lles tocaba este ano era novo para eles. Comenzara relatándolles unha visión xeral da materia, Matemáticas A, de 4º da ESO: radicais, polinomios, funcións, semellanza, ...
Abdoulaye W. remexíase intranquilo na súa cadeira. Parecía que non podía concentrarse nas explicacións. Finalmente non puido máis e levantou a man:
- Profesor, las matemáicas no se dan en castellano?
- E logo?
- Es que siempre me las dieron en castellano y con el gallego,..., yo no me manejo muy bien.
- Pero, non hai xa moito tempo que viñeches para Galicia?
- Hace siete años.
- E ti non es de Vilapequena? Alí todos falan en galego.
- Si soy de allí. Pero cuando me miran...- Abdoulaye fai unha pequena pausa e despois, remarcando as primeiras palabras, e facendo referenciaá cor da súa pel, continúa:
- ...me veeen...y se ponen a hablarme en castellano.
O profesor non só comprendou con toda cureza ao significado do racismo lingüístico, senón que tamén se decatou de que que máis precisaba que eimpartise as aulas en galego era precisamente Abdoulaye W.