Por unha diversidade lingüística real

Hai un par de meses xa tratamos este asunto. O Protocolo para a Garantía dos Dereitos Lingüísticos (PGDL) é un documento en construción que se presentará á sociedade e ás institucións no vindeiro mes de decembro. Estase a elaborar desde hai varios anos por diferentes grupos de traballo, combinando os enfoques científico, académico e social, para construír unha ferramenta que permita reverter a situación das linguas minorizadas e construír unha Europa baseada na igualdade entre as comunidades lingüísticas. Preténdese que sexa un instrumento regulador do compromiso social e político coa diversidad lingüística europea.
Paul Bilbao, un dos membros do comité científico para a elaboración do protocolo explicaba así o seu carácter:

consiste no establecemento dunhas medidas que servan para a protección e garantías dos dereitos lingüísticos de todas as comunidades lingüísticas europeas, na procura dunha diversidade lingüística real. Na situación actual, incluso en Europa, moitas comunidades lingüísticas quedan invisibilizadas.
Trátase de acelerar o proceso de normalización lingüística desde unha vertente política e desde unha vertente social. Compría deixar un legado que servira para o futuro. Poñer de manifesto outra xestión da diversidade lingüística en toda Europa

Outra das compoñentes do comité científico, Pilar García Negro, denunciaba na presentación o mesmo que comentaba eu no chiador o pasado 18 de maio:

A política lingüística oficial non é que sexa pasiva, indiferente ou indolente a respecto da lingua galega: é francamente hostil. Ao día seguinte da (suposta) celebración, do día da lingua galega, o presidente da Xunta de Galiza estaba falando en imperfecto español, de principio a fin, porque se estaba a celebrar a renovación de contratos na Citroën de Vigo. A lingua galega non abonda nin para manter unha mínima acción declarativa porque se trataba dunha multinacional, moi recompensada, pro certo, por diñeiros galego, e aí non cabe o galego