Carlos Callón di deste seu libro que quere ser, ante todo, un manual práctico. Un libro para aplicar, máis que un libro para ler. Para reforzar esta tese bastaría con apuntar que o libro remata con 6 anexos nos que se inclúen tanto modelos de instancias para solicitar a devolución de escritos que non estean en galego como de trámite de galeguización de nomes ou apelidos.
Pero o libro é moito máis. É tamén toda unha guía ética, unha guía dalguén que, con moito sentidiño, moita educación e amabilidade indica como actuar con firmeza diante de múltiples situación desagradables por mor da discriminación dos cidadáns polo feito de usaren a lingua propia. Recomendaríalle o libro a aqueles que predican a 'amabilidade lingüística' como sinónimo de subordinación e abandono do galego.
Aínda hai máis. Ao ser posible un libro coma este estásenos a infomar da moi secundarizada situación do galego. Nin no ensino, nin na sanidade, nin no ámbito comercial, da xustiza, dos medios,... todos os espazos sociais están abafantemene ocupados polo castelán. Tal e como dixo o propio Carlos Callón, 'en castellano no hai problema', no entanto para o galego hai unha chea deles e o libro vai sendo unha guía de como manterse firme, sempre en galego, ou sempre defendéndoo.
Só botei en falta que non se tocara o tema da lingua no ámbito relixioso nin no do negocio da morte. Pensemos por exemplo que os cemiterios espallados por toda Galicia son un monumento á ocultación e, en definitiva, á devaluación da nosa propia identidade. Pode haber maior desprezo que gravarlle a un familiar unha lápida en castelán se o difunto, na súa vida, fixo uso prácticamente exclusivo do galego?
Ningún comentario:
Publicar un comentario