O galego, dobremente negado

É fundamental que os organismos oficiais nos trasladen as súas mensaxes en galego. Como isto é o que se espera das administracións, cando a lingua na que se comunican cos cidadáns é o español, non tardamos en entender que todo o que ao seu arredor se nos traslada en galego non é máis que unha forma burda de hipocrisía. Así tomamos nota de que a verdadeira lingua dese organismo non é a nosa, e que se queremos ir polo rego do poder, temos que cambiar de lingua.
Nesta foto temos un exemplo do que é habitual no noso paso polas rúas e, máis en xeral, polo cotián deste país. O Ministerio por ser español renega e prohibe o galego. As súas mensaxes, os seus carteis nunca nos chegan na nosa lingua. O estado español nunca aceptou a galega como lingua baixo ningún parámetro de oficialidade. Basta poñer como exemplo o caso dos estudantes aos que lle foi denegada a beca por presentar algún papel en galego.
E a Deputación? Teríamos que pensar que estes organismos que actúan única e exclusivamente dentro do territorio galego, deberían respectar aos seus cidadáns e á súa historia. Volvemos a ver no sinal que a Deputación non fixo valer a súa territorialidade para que o anuncio se nos dirixira en galego. Porén somos nós, os cidadáns galegos os que cos nosos impostos sostemos ministerios e deputacións. Eses cartos que saíron dos nosos petos en galego, veñen de volta devaluados e baixo a alfándega do español.