3.1 versus 5.1

Acábame de chegar unha carta do Valedor do Pobo, en contestación a unha queixa que lle presentara pola súa resolución no caso da censura ao libro de texto de Coñecemento do Medio de 5º de primaria . Nesta resposta, despois de citarme (íntegramente) o artigo 5 do Estatuto de Autonomía, continúa:

Esta institución entende que un libro de texto está suxeito ao rigor científico na transmisión dos contidos, que é a primeira das esixencias do traballo intelectual. O devandito rigor científico está vinculado á calidade do ensino.
Neste sentido, o obxectivo da unidade era dar a coñecer ao alumnado a configuración estatutaria da comunidade autónoma galega e o seu goberno. No que atinxe ao réxime xurídico das linguas oficiais na nosa comunidade, debe ser dado acoñecer aos alumnos dun xeito íntegro, polo que a transcrición incompleta do artigo 5 non transmite ao alumnado o exacto marco normativo dos idiomas galego e castelán en Galicia. 

Curiosamente, a pesar da petición de rigor, non cita o decreto 130/2007 no que se establece o currículo da educación primaria, e tampouco a LOE, onde si se fala do rigor científico dos libros de texto, pero aclarando que ese rigor debe ser o acaído á idade dos alumnos e ao currículo.
Curiosamente unha resolución dunha institución non vinculante, o Valedor do Pobo, por primeira vez, vai establecer, con toda rigorosidade, cal debe ser o contido do currículo dunha materia. Claro que o rigor didáctico non chega ao punto de indicar a que idades corresponde a necesidade de dar a coñecer íntegramente o artigo 5. A falta de concreción eleva esta recomendación a todos os alumnos, incluídos os matriculados nas Galiñas Azuis.
A carta continúa:

Por outra banda, a referencia á oficialidade lingüística que se fai no recadro "Para saber máis" é inexacta e confusa. No seu primeiro parágrafo sinala que "A Constitución establece que o castelán é a lingua oficial de España". No seguinte apartado afirma que "O galego é a lingua oficial en Galicia". O uso do determinante semella  que é a única lingua oficial, e aínda resulta máis confuso cando se está a falar do castelán como lingua oficial en once comunidades autónomas. Xa que logo, desde o punto de vista pedagóxico, sería moito máis sinxelo reproducir literalmente no libro de texto o artigo 5 do Estatuto completo, que establece claramente a oficialidade dos idiomas galego e castelán e a súa configuración xurídica, distinguindo entre lingua oficial e lingua propia.

Curiosamente só lle podo dar a  razón ao señor Benigno López cando indica que o uso do determinante nos fai pensar que só hai unha lingua oficial en Galicia se el, a un tempo admite que ese mesmo uso dese mesmo determinante nos fai pensar que só hai unha lingua oficial en España, polo que, en rigor co expresado anteriormente polo propio Valedor, para dar a coñecer o réxime xurídico das linguas oficiais, deberíase incluir tamén a totalidade do artigo 3 da Constitución Española, e non só o punto 3.1, o que declara ao castelán como lingua oficial en España.

O contido íntegro da resolución é accesible na páxina web desta institución. Da súa lectura poderá comprobar que non foi solicitada a retirada do libro senón que non se seguirá a utilizar no entanto [sic] non fora corrixido no sentido indicado, recomendación aceptada pola Consellería de Educación e Ordenación Universitaria que arbitrou o mecanismo, no seu criterio, máis oportuno. A maior abastanza, sobre a falta de rigor no libro de texto, cómpre reparar sobre a situación no mapa da cidade de Santiago de Compostela, situada no golfo ártabro, preto da ría de Betanzos, Sobre esta o outras cuesións análogas, esta institución non se pronunciou por non seren obxecto de queixas.

Curiosamente este parágrafo dá a impresión de querer establecer a corrección da funesta resolución de censura do Valedor do Pobo na admisión da recomendación por parte da Consellería de Educación, no entanto, a misión do Valedor é a de supervisar a actividade da Administración co fin de tutelar os dereitos dos cidadáns, e non a de pisar estes dereitos para xustificar e, aínda menos, como é o caso,  incentivar os abusos da Administración, ou polo menos iso é o que di a lei 6/1984 pola que se regula a figura do propio Valedor.
Curiosamente o Valedor non admitiu a miña reclamación; segundo el en virtude da lei 6/1984. Paradoxos lexislativos!.

Finalmente, en virtude do dictaminado polo Valedor, xa todos sabemos que cada vez que se diga que o galego é a lingua propia de Galicia (5.1 do Estatuto), temos que, indefectiblemente e a maior gloria da imposición, dicir tamén que o castelán é a (e non unha) lingua oficial (3.1 da Constitución). Pola contra, cando digamos isto último o Valedor non nos insta a acompañalo do primeiro. Segundo o que eu podo enxergar, do que se trata é de baleirar de contido o apartado 5.1 do Estatuto para impoñero único que desde os ámbitos de poder consideran importante, usar o 3.1 da Constitución  para arrasar cos dereitos e a identidade dos pobos que curiosamente temos lingua propia.