Diálogo aberto con Valentín García

Onte, 01/02/2013, o secretario xeral de política lingüística, Valentín García,  foi entrevistado por Kiko Novoa no programa Galicia por Diante, na Radio Galega. O nível do discurso aportado por Valentín é realmente penoso e de baixa calidade. Confunde conceptos, ofrece ideas incompletas e completamente contraditorias. Así que aínda que, por afán de ser exhaustivo, engado a entrevista, non recomendo a ninguén que a escoite. Non aprenderá nada. Unha mágoa. O que si recomendo é o seguinte diálogo que establecín con algunha das xaculatorias que o actual secretario xeral dunha política lingüística absolutamente españolizadora ofreceu no programa das mañáns da Radio Galega.

 O diálogo

A lingua non depende tanto dun decreto que afecta a certas asignaturas 

Asumes que o grande problema para chegar a un pacto para a normalización é o decreto de plurilingüismo. Asume que no 2004 houbo ese gran pacto: o Plan Xeral de Normalización da Lingua (PXNL). Pero calas o fundamental: que o decreto ataca directamente ás bases fundametais dese Plan e que se realmente quixeras establecer algún acordo sabes que deberías asumir todos os puntos alí sinalados.

A normalización da lingua non depende tanto dun decreto que afecta ao ámbito do ensino, nada máis, cando o ensino danos coñecementos e actitudes, cando quen nos dá o importante o uso, é a sociedade.

Valentín, esquéceste decote que de o ensino fornecénos de capacidades. A incapacidade para falar en galego é o maior atranco para a normalización nas novas xeneracións. Polo demais é un muro insalvable. Tampouco pareces decatarte de que as leis son fulcrais no establecemento das actitudes. Unha lei ou, como é o caso, todo un conxunto delas, que no canto de favorecelo e potencialo, minimizan e acoutan o uso do galego están educando a toda a sociedade na estigmatización do galego. Mantés un discurso de que o uso da lingua se establece fóra da escola polo que non importa para nada que se destroce o poder normalizador deste ámbito. Pero é que tampouco nos ofrece ningún exemplo de normalización fóra do ensino. Por exemplo, cal é o nível de uso na administración de xustiza? Por que a Lei de Comercio non ten ningunha referencia ao uso do galego? Por que se retirou a esixencia do coñecemento do galego nas probas de acceso ás administracións públicas? E que pasa co recorte para edición de libros en galego? E que pasa con.....? En definitiva, é imposible atopar ningunha medida de goberno fóra do ensino que supuxera unha mellora para o galego nestes tres últimos anos ( e dentro, tampouco, claro)

As matemáticas teñen que ser en castelán,... todo isto pode variar nos centros plurilingües que adopatan unha terceira lingua.

E tes razón, Valentín, nos centros plurilingües impártense as matemáticas en español e as outras materias en inglés. O galego é o que volve a perder. De todas formas non explica a razón dese afán de impoñer o galego nas aulas de matemáticas. Será polo prestixio secular que as esotéricas fórmulas matemáticas  poderían outorgar á nosa lingua no caso de impartirse en galego. Sobre a calidade da lingua utilizada polos políticos.... os debates, ao encenderse, ao querer contestar rápido fainos que utilicemos unha lingua, un rexistro, máis coloquial  Din por aí que eres licenciado en filoloxía. E será. Pero tamén eres o único que coñezo que confunde o rexistro lingüístico coa calidade lingüística.

Estamos traballando moito para as franxas de idade dos máis novos

Efectivamente, no funesto e nomeado decreto, exclúese ao alumnado de infantil da posibilidade do contacto co galego. Así o recoñeceu o TSXG. E agora parece ser que a Xunta, e polo que se ve, co firme apoio da SXPL, vai recorrer  as sentenzas do TSXG que así o ditaminan. Está claro en que dirección estades a traballar. Eu vou polo carril contrario.
Máis información: O secretario xeral de Política Lingüística di que non é “complicado” chegar a acordos con Queremos Galego, 01/02/2013, Sermos Galiza