Un exemplo da mala xestión da SXPL

No mes de marzo o responsable da Secretaría Xeral de Política Lingüística (SXPL) presentaba o programa Falaredes para a Rede de Dinamización Lingüística (RDL) que aspiraba a chegar a máis de 750.000 persoas. O programa consistía na programación de tres tipos de actividades que se desenvolverían nos concellos da RDL. Un deles era o Titerehop, unha proposta centrada no mundo do hip-hop e dirixida no rapeiro M. C. García xunto cos monicrequeiros da Viravolta. Unha boa idea, nun principio, pero tan mal xestionada que, prácticamente, tornou en inútil.
O problema reside na forma de organización destas actividades. Os concellos que colaboraban na actividade seguramente colocaron carteis, puxeron notas nos seus webs... E os resultados están no propio blogue do Tíeterhop. A cada sesión, como norma xeral, non asistían máis que catro ou cinco rapaces. Só nun caso había unha cantidade de mozos mínimamente decente: antes de botar a andar o proxecto da SXPL, M. C. García estivo cos rapaces do IES Ramón Mª Aller, e alí si que tiña un grupiño de rapaces cos que rapear.
En conclusión, despois de pasear por 21 concellos, Títerehop só chegou a un cento de rapaces. A min, como profesor interesado na normalización, encantaríame que M. C. García viñera polo meu centro con esa actividade. De certo que se, no canto de ofrecérselle aos concellos, o Títerehop fose unha actividade administrada polos ENDL dos centros de secundaria, a día de hoxe poderíamos contabilizar máis dun milleiro de rapaces que participaran na actividade. Ademais, sendo, tal e como se anuncia, unha actividade para mozos de entre 13 e 17 anos, que sentido ten organizala por medio dos concellos e non dos institutos?
A infausta realidade é que os ENDL tiveron que restrinxir as súas actividades este curso ao dividírenselle por 3 as axudas tardías da SXPL e a propia SXPL desvía usa orzamento para premiar a adcrición dos concellos á RDL con actividades que, estando ben pensadas, esvaéronse prácticamente en fume. Con isto conseguíronse catro cousas: retirarlle os orzamentos aos ENDL que estaban sendo entidades cada vez máis activas e efectivas, premiar con actividades gratuitas aos concellos adscritos á RDL e así aparentar que a Rede é unha estrutura dinámica, baleirar de contido unha proposta normalizadora que nun principio estaba ben proxectada pero que por estar intermediada polos concellos non chega máis que a catro gatos, e finalmente gastamos os minguados cartos da normalización vacinarnos do que si podía ser unha acción de promoción do galego.
Finalmente quen saiu perxudicada? Pois, como cada vez que actúa a SXPL, a perxudicada foi a normalización.