Estarán contentos os activistas de Galicia Bilingüe (xa saben, os de castelán e inglés) coa tendencia que marcan as sucesivas desaparicións de medios en galego (dixitais, impresos, semanarios, xornais... de todos os formatos e intensidades), a última e recente, a do xornal Galicia Hoxe. Supoño que respirarán máis tranquilos, se é que algunha vez temeron en serio que a súa hexemonía lingüística anglo-castelá estaba realmente en perigo. Quedarán máis aliviados os profesionais da equidistancia, que sentirán máis xustificada a súa pasividade ante a promoción da lingua do país, cada vez máis afastada dos ámbitos públicos non estritamente folclóricos ou culturais. Satisfeitos estarán os ultraliberais que non admiten máis subvencións que as necesarias para sanear os bancos das súas irresponsábeis aventuras especuladoras.
Naturalmente, non se funde o mundo por este proceso de marxinación e desprezo, nin sequera a lingua e a cultura desprezadas secularmente, pero retrocede a dignidade colectiva e a normalidade lingüística. Ata un dos asasinos retratados na maxistral In cold blood (A sangue frío), de Truman Capote, recoñece: “Debemos de ter algo anormal para facer o que fixemos”. No caso de Galicia Hoxe, os seus asasinos morais nin sequera teñen conciencia da súa anormalidade democrática.
Naturalmente, non se funde o mundo por este proceso de marxinación e desprezo, nin sequera a lingua e a cultura desprezadas secularmente, pero retrocede a dignidade colectiva e a normalidade lingüística. Ata un dos asasinos retratados na maxistral In cold blood (A sangue frío), de Truman Capote, recoñece: “Debemos de ter algo anormal para facer o que fixemos”. No caso de Galicia Hoxe, os seus asasinos morais nin sequera teñen conciencia da súa anormalidade democrática.
Ningún comentario:
Publicar un comentario