'Galicia Hoxe', e tamén mañá?

por X. L. Rodríguez Pardo, no Xornal:

Hai poucos días enterámonos da morte do xornal Galicia Hoxe e, quéirase ou non, un lembra case todos os tempos do nacemento de El Correo Gallego e, logo, daquel seu fillo galego que se chamou La Noche, todo xunguido á dirección do noso gran amigo, e mestre en tantas cousas, que se chamou Borobó aínda que o seu nome fose o de Raimundo García Domínguez. Mais claro é: aquel tempo xa pasou e o que primeiramente se chamou O Correo Galego, fillo de La Noche, logo pasou a ser o Galicia hoxe, que acaba de morrer de fame, por non ter cartos para seguirse editando.

Até aquí poida ser que pouco máis se podería dicir, a non ser a mágoa que a súa desaparición produce en xeral e, moito máis, a todos aqueles que temos plena conciencia de que para conservar a nosa lingua, unha das maiores axudas que poidamos ter é precisamente a da educación e a existencia de medios de comunicación a lo menos, podendo ser, en galego enteiro; agradecendo aqueles outros que, ademais do castelán, tamén usan en boa medida o galego, coma fai o actual no que se publica este artigo, baixo do título en galego: Xornal e tamén sen título en lingua o vello El Correo Gallego, ao cal hai que lle agradecer sempre o moito que loitou a favor da nosa terra, coa lingua e a literatura galegas como elementos básicos e, logo, todos os demais, coa política cecais en primeiro termo.

De todo isto temos que facer unha acusación clara contra da actual Xunta de Galicia que, sen axudar nunca, deixou morrer aínda hai pouco o semanario A Nosa Terra e agora o Galicia Hoxe, permitíndose dicir, como acaba de facelo o seu presidente, que “o galeguismo do século XXI ha de ser global”, deixando morrer os medios de comunicación coma os citados que tiñan coma principal obxectivo o do uso corrente da nosa lingua e como tiña de facer a Xunta de Galicia en todas as súas actividades, cando menos para cumprir a obriga xenérica que contén o actual Estatuto de Autonomía, no seu artigo 5 ao dicir que “a lingua propia de Galicia é o galego”, obrigando ao goberno, coma tal “poder público” que, a potenciaren “o emprego do galego en tódolos planos da vida pública, cultural e informativa”. Onda se compre este mandato coa morte de Galicia Hoxe? Non debemos esquecer que non nos atopamos diante da defensa puramente empresarial dun medio de comunicación, senón na defensa do galego e se tamén perdemos aquí xa logo haberá que chorarmos pola nosa lingua.