O galego na TVG

por Víctor F. Freixanes, en La Voz de Galicia, contestando ao artigo realmente infumable dun tal Blanco Valdés, habitual opinador precisamente tanto na TVG como  nese mesmo xornal. Freixanes non é o primeiro ao que lle proeu tanta zunia: ver o blogue Meu!


A  Compañía de RadioTelevisión de Galicia creouse coa finalidade expresa de configurar un «servizo público consistente na promoción, difusión e impulso da lingua galega». Así se explicita na lei fundacional de xullo de 1984: «Con atención á máis ampla audiencia, ofrecendo calidade e máxima cobertura [...], favorecendo activamente a difusión cultural, intelectual e artística de programación e eventos cívicos, económicos, sociais, científicos e técnicos mediante toda clase de emisións en lingua galega» (artigo 1.1); «fomentando a produción audiovisual propia e a proxección cara ás comunidades galegas no exterior» (artigo 1.2), etcétera.

A creación da CRTVG, e non é a primeira vez que o dicimos, foi sen dúbida o acontecemento e a ferramenta política máis útil na construción da Galicia moderna, logo da aprobación do Estatuto de Autonomía en 1981, e abofé que unha das institucións claves da nosa actual realidade social. Podemos discutir a súa programación, as súas estratexias, a xestión das persoas que a dirixen en cada momento. Mais a Compañía, en si mesma, é unha conquista irrenunciable.

A lingua galega é a que lle dá identidade e a xustifica. Non hai máis ca botar unha ollada aos consumos de comunicación que a nosa sociedade recibe decote nos quioscos, na radio, na variadísima e crecente oferta audiovisual, maioritariamente de carácter privado e en castelán. Certo que a CRTVG pagámola cos nosos impostos, como pagamos outros servizos. Mais para iso está. Tal é a súa razón de ser. A polémica que dende algúns sectores minoritarios (e interesados) pretende cuestionar este compromiso, en vésperas do debate e posible aprobación dunha nova lei orientadora da mesma, resulta preocupante por como se está presentando: pretendendo cuestionar o seu decidido posicionamento a prol do idioma dos galegos (os seus principios fundacionais).

¿Mudou a sociedade? Por suposto. Mais non para minguar a presenza do galego no medio público, máis ben ao contrario. ¿Onde vai a Radio Catro de RNE, por exemplo, tamén pagada cos nosos impostos? ¿Non pagamos tamén a RTVE, o Ministerio de Asuntos Exteriores (que debería asumir a representación desta identidade nosa, non agochala), a Administración estatal, burocracias duplicadas, servizos de todo tipo, incluídas as institucións políticas europeas? ¿U-lo idioma dos galegos en todo isto? ¿Por que non esiximos tamén nestes casos a nosa presenza, na medida en que o Estado o configuramos todos? Perdemos posicións no ensino. Mermaron espectacularmente os recursos para o necesario desenvolvemento da política cultural e lingüística. Cando máis forte e poderosa é a oferta global, máis fráxiles somos. E agora queremos volver atrás. Semella que, tocante á lingua, cando non hai nada que dicir nin outras ideas que expresar, todo vale. ¡Leña ao moneco, que é gratis!