A viaxe de Vázquez no seu ‘pirandárgallo’

por F. Rodil Lombardía, xornalista, no Xornal de Galicia

Non sei se Xesús Vázquez, o conselleiro de Educación, non irá camiño de se converter noutro don Juan de la Coba y Gómez, “périto agrimensor”, inventor do “trampitán”, linguaxe eminentemente musical, de uso propio, sen intención comunicativa, en opinión dos estudosos, que tan só usaba e supostamente entendía o extravagante inventor ourensán que viviu no século XIX.
Despois de observar as contradicións nas que incorren o conselleiro Vázquez e o secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo, cada vez que abren a boca para defender o anteproxecto do galego, semella que na Consellería de Educación están a falar unha sorte de “trampitán” que ten confundidos a editores, profesores, país, alumnos, e a todos nós. Confusión á que nin sequera escapan os membros desa liga activa e ansiosa que chaman Galicia Bilingüe.
‘Liberdade’ é o vocábulo que, a modo de florete diálectico, esgrimen, cada vez que teñen ocasión, conselleiro e secretario xeral na defensa do controvertido anteproxecto, e para intentar manter á raia a cantos se declaran contrarios a un enxendro politico, saído, como se do rei Ubu se tratase, dunha arroutada electoral, a todas luces imprudente.
A ‘liberdade’ á que recorren a cotío os mosqueteiros da Consellería de Educación ten sen dúbida ínfulas “trampitanas, un tanto surrealistas, esperpénticas, que lonxe de achegar un argumento de valor na defensa do pretendido decreto, máis parece incensar a cerimonia da confusión á que todos asistimos perplexos.
Desa ‘liberdade’ un tanto libertaria, que pon en solfa a autoridade dos mestres, preocupa o feito de que os alumnos poidan comprar o libro dunha asignatura en calquera lingua, independentemente do idioma en que a determinada asignatura se imparta. Vén ser algo así como se á clase de francés levaramos o libro de inglés. Ou se aqueles que un día estudamos grego, dos que xa quedamos poucos, seguiramos a clase polo “florilegio latino” de Luis Penagos.
O estupor da Asociación Galega de Editores non é para menos. Non lles parece razoable que un profesor estea dando unha asignatura en galego a un alumno que segue as mesmas ensinanzas por un libro escrito en castelán e fai as preguntas no mesmo idioma, ou á inversa. Ese concepto, ata o de agora inédito, de ‘liberdade’ soa a ‘coña’ mariñeira.
Pero haberá a quen lle pareza natural canto acontece. Visto doutro modo, tamén é verdade que na patria do autor dos esperpentos, poñernos esperpénticos non debera desentoar.
Que ninguén se estrañe pois se o conselleiro de Educación acomete outros inventos xa inventados (o enxeño escasea) polo conspicuo mestre Juan de la Coba y Gómez. Por exemplo, o ‘pirandárgallo’, do que uns din que era un xigantesco paraguas que, aberto no Polo Norte, impedía que chovese no planeta Terra (o enxeño tería sido de moita utilidade este inverno). Outros din que o célebre ‘pirandárgallo’ era un globo aeróstatico que, embarcado nel, unha vez elevado sobre un punto, permitía viaxar sen moverse do sitio, aproveitando o movemento de rotación da Terra.
Eu xa teño as miñas dúbidas se os responsables de Educación non estarán embarcados no ‘pirandárgallo’, pensando que navegan os aires, e sen moverse do sitio.