Quero aplicar a miña ciencia á lingua para pintar a face do noso maior ben colectivo: o galego







domingo, 14 de marzo de 2010

Anxo Lorenzo contra Anxo Lorenzo

Veredes o por que do título ao final. Falaremos do decreto.
O decreto anunciouse reiteradamemte durante todo o ano pasado. Todos estes anuncios viñeron acompañados da divulgación da teoría da imposición segundo a cal o galego está sendo imposto en Galicia frente á que dá a solución da liberdade identificada co castelán.
Con gran impacto mediático anúnciase a presentación por parte da consellería de educación duns cuestionarios ás familias. Prodúcese un gran debate social, sempre acompañado desde o goberno da machacona teoría que identifica imposción co galego. Gástanse neste proceso 300.000 € e ao final descoñécense os resultados. Cantos cuestionarios se entregaron e cantos se devolveron cubertos? cales foron as respostas dadas? que relación tiñan con que o centro fose público/privado?...
Anunciouse que o decreto se lle ía presentar á RAG e ao Consello da Cultura. En cada anuncio e con gran divulgación nos medios, reitérase a idea de que a suposta imposición do galego crea malestar e graves problemas nos centros educativos.
O 30 de decembro, despois de anuncialo públicamente, preséntase o proxecto do decreto. A nova aprece en todas as primeiras páxinas dos xornais, abre o telexornal... E sempre insistindo que o castelán nos vai traer a liberdade, no entanto o galego sempre trae imposición. Durante os eguinte mes prodúcense os pronunciamentos de todas as entidades culturais, políticas e educativas do país. Todas, sen excepción, pronúncianse en contra do decreto. Especialmente significativas son as respostas do Consello da Cultura e da RAG, que veñen decíndolle ao goberno que debe retirar o proxecto e comenzar a negociar desde cero e sobre a base do Plan Xeral de Normalización. Durante este tempo o debate estivo contrado noutra idea proposta pola RAG, a de que o modelo de inmersión lingüística sería o máis acaído ao caso galego debido ao avanzado estado de substitución lingüística que acleradamente está facendo perder usos e falantes do galego.
Neste mes de marzo, máis anuncios de que por fin van presentar o decreto. Máis exposición pública indicando que se vai acabar coa imposición (co galego, para sermos máis claros). Os medios afíns comenzan a ter filtracións do texto definitivo do decreto. A nova ocupa lugares preferentes nos medios, e agora o goberno comenza a trasladar a idea de que o decreto do galego vixente levara ao ensino a un estado de monolingüismo. Mañán, con gran aparataxe mediática van presentar o decreto. Vai volver a ser louvado por toda a fauna de medios (que, casulidade?, non alcanza o 5% de uso do galego). E sempre, todo cun discurso continuo e machacón difundido por todos os medios de comunicación que identificará o galego coa imposición, a situación actual do ensino co monolingüismo en galego....
E que ten que ver todo isto, con Anxo Lorenzo?
Pois que Anxo Lorenzo é o Secretario Xeral de Política Lingüística, non?
E que Anxo Lorenzo, nunha presentación feita en Berlín no ano 2006 titulada "A recuperación da lingua galega: políticas lingüísticas emerxentes" expoñía e divulgaba teses como esta:








Ningún comentario:

Publicar un comentario