Destrozando a lóxica

Xa oín quen dicía que a famosa frase "estoy entre la espalda y la pared" é de Roberto Varela, o conselleiro de cultura que estamos a sufrir.
Non é de estrañar, pois di cousas peores, como o que soltou hoxe no parlamento:
"Teño dereito a ler sen darme conta, pero non mentín"
Non teño palabras.
Teño dereito a ler sen darme conta. Estraña forma de ler, para un conselleiro de ... cultura. Ler sen decatarse, sen saber o que se le. Un ler de máquina. Ler como len os rapaciños... que non saben ler, que xuntan letras e comenzan a relacionalos cos sons. D con E con S, DES, V con A con N, VAN, DES-VAN. E así, ata DES-VAN-DE-LOS-MON-JES.
Pero non mentín. "Hai que ser estúpido para pensar que eu vou dicir Desván de los Monjes", espetoulle o conselleiro Roberto Varela a parlamentaria nacionalista Carme Adán cando esta lle reprochou o emprego de toponimia sui generis na súa intervención en Fitur (Galiciaé do 8 deste mesmo mes). Non sabemos se hai que comentar algo máis. De todas formas, ímolo facer.
Ao cretense Epiménides atribúselle a famosa sentenza: " todos os cretenses son mentireiros". A cousa consiste en pescudar se esta frase é certa ou falsa, é un exemplo clásico cando se estuda a lóxica de proposicións. Se é certa Epiménides di verdade, pero polo mesmo contido da frase, como Parménides é un cretense, non pode decir verdade. Mais se a frase é falsa, débese cumprir a contraria, que os cretenses din verdades, polo que a frase dun deles debería ser certa. A proposición é contradictoria, destroza a lóxica, e así o fan moitos outros exemplos autoreferenciais como "esta frase é falsa" ou "a frase anterior é verdadeira".
Agora Roberto Varela proporcíonanos outro clásico: "pero non mentín". Se esta frase fose certa, a información de Galiciaé, e do resto dos medios, estaría completamente errada. Nós mais ben tendemos a confiar no que coincidiron os periódicos ao darnos a noticia, que realmente Roberto Varela dixo que non dixera Desván de los Monjes. Postos neste suposto, a proposición en cuestión "pero non mentín", non é unha mentira, son dúas!. Estou escachando de risa pensando a ver como van arranxar os lóxicos esta cuestión.