no Xornal de Galicia:
“Desfeita”, “barbaridade”, “insulto á intelixencia”, “trapallada”, “atraso”, “imposición”... Son só algúns dos adxectivos que empregan os profesores para definir o anteproxecto do decreto do galego no ensino feito público onte. A participación dos pais na elección do idioma, o monolingüismo en Educación Infantil e a determinación de que materias se poden impartir ou non en galego indignan os mestres.
É esta última cuestión a que máis doe aos docentes, especialmente aos de Matemáticas, Física e Química e Tecnoloxía que empregan o galego nas súas materias e que agora deberán usar o castelán “por tradición”, como argumenta o conselleiro de Educación, Jesús Vázquez.
“Levamos dando aulas en galego desde hai moitos cursos, cun esforzo moi importante para adaptar o vocabulario; estamos moi sorprendidos de que se nos obrigue a cambiar o idioma e vivímolo como unha imposición dunha lingua na que non estamos afeitos a traballar”, reflexiona Paulo Rendo, profesor de Matemáticas e director do IES Terra de Xallas de Santa Comba. Fala no seu nome e no de moitos compañeiros afectados. Algo semellante ocórrelle a María Loureiro, profesora de Tecnoloxía no IES Primeiro de Marzo de Baiona, que emprega un blog en galego como ferramenta de traballo e que leva doce anos preparando materiais na súa lingua propia. “Vanme obrigar a traducir todo? Vanme expedientar se non o fago?”, pregúntase.
“Nunca tiven un só problema pola lingua e non sei a que vén todo isto; é unha barbaridade querer politizar o ensino”, engade Loureiro, que prefire agardar a que o decreto sexa definitivo para decidir a súa postura, aínda que prevé rebelión por parte de moitos mestres. “Isto só o poden levar a cabo a golpe de expedientes”, asegura.
“Continuarei dando matemáticas en galego, síntoo moito”, di Carmen Sueiras, profesora no IES Rafael Dieste da Coruña, que aclara que polo menos o 60% dos seus alumnos responden os exames nesta lingua e que “nunca” tivo problemas. “Seguirei impartíndoas na miña lingua, iso que o teñan ben claro”, insiste outra docente que resume o sentir de moitos que non dubidan en desobedecer a norma da Xunta e que solicitan rigor e igualdade.
“Hai cantidade de centros onde non se cumpre o mínimo de materias que se dan en galego, así que se comezan a mandar a Inspección, que o fagan con todos”, engade María Loureiro. Cre que o farán? “Os primeiros vixiados seremos os que damos as aulas en galego”, di. “Que me manden a Inspección que queiran, eu seguirei empregando a miña lingua, polo menos ata que o bilingüismo social sexa real”, insiste Sueiras, que prevé “rebelión” entre moitos mestres. “O ambiente está moi quente nos centros e vanse atopar con contestación”, advirte.
Moitos cren tamén que a “falacia” da imposición do galego que empregou o PP en campaña é agora real en sentido contrario. “Agora si que impoñen a lingua para certas materias”, aclara Juan Filgueiras, profesor de Eduación Física no CEIP de Nebra, en Porto do Son. “Quérese dar máis valor ao castelán coas matemáticas porque as consideran máis importantes”, di sobre algo que indigna aos mestres. “Asocian as materias de ciencias cunha idea de maior prestixio ou importancia, que non é correcto, pero queren transmitir unha imaxe á sociedade de que o galego é un idioma que non vale como o castelán”, engade Rendo, resumindo unha declaración común en todos os profesores consultados. A ridícula mentira do “dous ao caldeiro” callou entre o Goberno.
“É un intento de desprestixiar o galego, un prexuízo total; disque é por tradición, pero desde cando houbo opción historicamente de dar as matemáticas en galego? O que fan é un menosprezo intelectual, un insulto á intelixencia dos galegos”, asegura Miguel Mato, escritor e profesor de Literatura Galega no Rafael Dieste coruñés. Para el, o do decreto é só “unha pinga máis”, nunha estratexia “de moito máis calado”. “Dígoo así de claro: é un desprezo e unha limpeza étnico-cultural da identidade galega; isto non é cuestión de dar unha materia máis ou non en castelán, van moito máis aló, é a negación dunha cultura que se ve en moitas máis decisións deste Goberno cun aire ao movemento do tea party dos Estados Unidos”, reflexiona.
Os profesores ven tamén neste decreto un argumento para que a maioría das materias se dean en castelán, pero insisten en algo que, por lóxico, non debería estar en cuestión. “Hai que potenciar a lingua que está en situación de desigualdade; unha das funcións da escola é equilibrar as desigualdades, pero deste xeito o galego vai retroceder”, lembra Filgueiras. “Parten da base de que en Galicia hai bilingüismo, cando o que hai é unha diglosia clara”, remarca Mato, que xa puido comprobar como alumnos “belixerantes” co galego teñen agora posturas máis “intransixentes” ao sentirse apoiados polas decisións políticas.
O fondo da norma preocupa, pero a forma na que se aplique si que ten o profesorado en tensión. “É unha trapallada, van conseguir que os pais acaben a labazadas”, di Emilio Ballesteros, secretario do Colexio Andersen de Vigo, que cre que o decreto “vai ser moi problemático nas aulas porque desmontará algo que non creaba problemas”. “Unha desfeita”, resume.
Na mesma cidade, Xabier Balsa, coordinador de Normalización Lingüística do Martín Códax, considera que a Xunta “descontenta a todos ao querer contentar a todo o mundo” e pregúntase como se van articular as consultas aos pais.
“Que tipo de votación será: a man alzada, en urna, votará o pai, a nai? E que ocorre se nunha clase de 25 sae un 13 a 12? Que facemos daquela?”, cuestiona Ballesteros. “É un absoluto atraso e un insulto á comunidade educativa porque deixa en último lugar a opinión do profesorado, que xa non tiña moita”, engade Balsa. Todos, sen excepción, coinciden en que involucrar os proxenitores na elección de idioma “é un erro” que provocará “conflitos e enfrontamentos”, ademais da futura “rebelión” de moitos docentes.
Ademais, á problemática da elección de idioma engádeselle tamén a lea que arrodea os libros de texto, sobre todo despois das contradicións que se aprecian entre o que asegura o Goberno autonómico e o que di o anteproxecto do decreto.
AS CONTRADICIÓNS DE ANXO LORENZO
“Os materiais e libros de texto das materias impartidas en galego e en castelán estarán redactados na lingua en que se imparta a materia”, di o anteproxecto do decreto no seu artigo 13. No entanto, o secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo, declarou onte nunha entrevista que “cada familia, se o considera oportuno, poderá dispor do libro que queira na lingua que queira”. Unha incógnita máis para unha norma que agoira moitos problemas.
Bieito Lobeira, voceiro de Lingua do BNG, teno claro e cre que o decreto “retrocede ao postfranquismo” e prevé “tempos difíciles”. “Moitos docentes serán expedientados por dar aulas en galego, sendo tratados como estranxeiros no seu propio país”, di aludindo a uns versos de Rosalía. Visto o visto, a conflitividade chegará. E ben cedo.
Mentres, os mestres advirten de que o verdadeiro problema seguirá. “Os rapaces teñen cada vez menos competencia en galego”, aclaran. A posibilidade de que en Infantil só teñan contacto co castelán agrava a cuestión. “Cando cheguen a Primaria, o galego será como o inglés ou o francés”, rematan.
Ningún comentario:
Publicar un comentario