Sacar de novo o tema dos topónimos á rúa para crear confrontación veciñal co tema da lingua debería darlles vergoña
O próximo 18 de outubro cúmprese un ano desde que o pobo galego manifestou unanimemente o seu rexeitamento ás políticas galegófobas do actual goberno de Núñez Feixóo. Aquel 18 de outubro toda Galiza clamou ao unísono que quería galego e as autoridades competentes que falan de imposición do galego seguen a facer oídos xordos á multitude de persoas que piden respecto e protección para o noso ben máis prezado e diferenciador.
Un ano despois, non só nos atopamos cun Decreto nas escolas que proíbe ao profesorado de certas materias dar as aulas en galego, senón que a ofensiva suma e segue, agora xa descaradamente sen ningún tipo de pudor nin vergoña.
Acabo de ver con estupefacción circulando polas redes sociais a copia dun fax enviado pola Xefa do Servizo de Cooperación da Deputación de Pontevedra, Marina Piñeiro Novo, a varios concellos pontevedreses. Nel, esíxeselles aos respectivos alcaldes que para solicitar prórroga da execución das obras incluídas no Plano Provincial de Cooperación de 2009 deben cumprir os seguintes requisitos fundamentais, e cito textualmente:
" 1) La solicitud tiene que venir redactada en castellano.
2) Con expresión de la duración de la prórroga que se pide (día, mes y año).
3) Alegación de los motivos que impiden la terminación de las obras dentro del plazo de ejecución establecido con carácter general y adjuntando a la solicitud la justificación documental de los mismos, es decir: informe del técnico director de obra.
Recordatorio a tener muy presente dada la estricta rigidez de las normas reguladoras de los mismos, conllevan en caso de incumplimiento la pérdida de la subvención correspondiente."
Semella impensábel que rematando 2010 haxa que aguantar estas imposicións, que a nosa lingua siga a ser perseguida desde as institucións que están obrigadas por lei a promovela, e que se nos impoña a obxección do galego aos que o tentamos empregar normalizadamente.
Por se for pouco, cunhas eleccións municipais no horizonte, en plena precampaña, o Partido Popular da Coruña, con Carlos Negreira á cabeza, volve sacar a debate o polémico tema do "L" coruñés, apoiado desde o Goberno da Xunta, e máis concretamente polo Conselleiro de Educación, quen afirmou sen escrúpulo que é ao pobo a quen lle compete a escolla da lingua dos topónimos. Ademais, o Presidente da Xunta sae ao campo nesta sucia batalla asegurando que o Parlamento valorará a modificación da Lei de Normalización Lingüística, que indica que a única forma válida dos topónimos é a galega. Tentan, pois, mudar a lei para acabar, de facto, coa cooficialidade do galego na Galiza.
De novo vemos como é o PP quen emprega a nosa lingua como arma electoral e como a súa provocación chega a límites insospeitados, espallando prexuízos perversos que fan moito mal.
Sacar de novo o tema dos topónimos á rúa para crear confrontación veciñal co tema da lingua debería darlles vergoña. Se estes son os seus argumentos para gañar unhas eleccións, demostrémoslles quen son os impos(i)tores.
Contra todas estas agresións, e para pedir unha garantía dos dereitos lingüísticos dos galegofalantes, a Plataforma Queremos Galego!, coincidindo co aniversario da manifestación do 18 de outubro, presentará formalmente nos vindeiros días os pregos cos miles de sinaturas recollidas durante os últimos meses para unha Iniciativa Lexislativa Popular que, malia non poder ser defendida directamente no Parlamento polos membros da Plataforma, porque non foi aceptada a trámite, será defendida igualmente por un membro do Bloque Nacionalista Galego, integrante na Plataforma desde a súa constitución. Deste xeito, escoitarase o argumentario da Plataforma na casa común dos galegos e das galegas, que ten que ser o Parlamento, e daráselle a voz a miles de persoas que aínda seguen defendendo o que é un dereito e non un favor: o emprego da nosa lingua no seu territorio.
Todo este labor inxente que se desenvolveu por toda Galiza o último ano e medio, e que incluíu, ademais das manifestacións históricas, a publicación de numerosos estudos e libros colectivos que analizan a situación sociolingüística actual e a recollida de miles de sinaturas par a ILP, fan que teñamos esperanza no futuro da nosa lingua, téndomos que continuar nesta liña e non decaer no noso empeño
Ningún comentario:
Publicar un comentario