Co título tan esclarecedor de Gramática práctica da lingua galega. Comunicación e expresión chegou hai poucos días ás librarías de todo o País un volume editado por Baía Edicións que, pola súa funcionalidade e sen perder un ápice de rigor científico, pretende fuxir da academicidade de que moitas veces pecan as gramáticas convencionais e converterse nun referente de uso diario para todas aquelas persoas que pretendan mellorar o seu galego.
Xoán López Viñas, Cilha Lourenço Módia e Marisa Moreda Leirado asinan esta obra, que consta de oito capítulos que abarcan desde os aspectos tradicionalmente incorporados á Gramática, como a Fonética, a Morfoloxía, a Sintaxe, a Lexicografía e a Semántica, até aspectos relacionados coa Sociolingüística, a representación gráfica da lingua oral e até a Lingüística Textual. Un amplo abano de capítulos que fan que poidamos facer unha lectura máis ou menos profunda en función das necesidades, polo que é unha obra que nos pode resultar moi útil para as aulas de Lingua Galega ou para o enriquecemento persoal dunha persoa interesada en aspectos concretos do uso cotián da lingua galega.
Especialmente significativos son os capítulos dedicados á representación gráfica da lingua oral e á Lingüística textual, porque até o momento constituían unha certa eiva nos manuais ou tratados gramaticais galegos.
No primeiro deles, por exemplo, ofrécensenos pautas prescritivas do uso das maiúsculas, dos sinais de puntuación e dos sinais auxiliares da escrita, do uso das formas de destaque (itálica, negra, subliñado, versaleta, superíndice e subíndice) e mesmo da configuración gráfica (marxes, espazos, parágrafos e enumeracións).
Pola súa parte, no capítulo dedicado á Lingüística textual temos un amplo abano de modelos textuais de tipos ben diversos (xornalísticos, científicos, administrativos, orais e electrónicos) en que se especifican as características propias de cada un, con exemplos reais e coa descrición pormenorizada da súa estrutura interna. Deste xeito, a Gramática práctica pode terse como "manual de oficina" ou como un referente doméstico á hora de confeccionarmos, poñamos por caso, unha acta da xunta de veciños, unha solicitude, ou mesmo un simple currículo á hora de pedirmos traballo.
Outro dos aspectos que fan que a obra se torne unha ferramenta didáctica imprescindíbel son os abundantes cadros resumo que aparecen ao longo de todo o texto, e que, por poñer tan só algúns exemplos, se fan especialmente relevantes na descrición dos bloques dialectais, dos elementos do AFI (Alfabeto Fonético Internacional) adaptado ao galego, do significado dos prefixos e sufixos máis usuais e das bases eruditas de orixe grecorromana, do paradigma verbal completo, dos modelos de análise das diferentes funcións sintácticas e moitos outros cadros que constitúen bos referentes para as aulas de Lingua en diferentes niveis aos que queiramos adaptalos.
Boa proba de que estamos perante unha obra totalmente actualizada aos tempos que corren é a inclusión das linguaxes das novas tecnoloxías da información e da comunicación. Deste xeito, temos exemplos que van desde o significado das diferentes emoticonas empregadas nas linguaxes de chat, por exemplo, até a análise das propias formas textuais deste tipo de formatos, nomeadamente do messenger e do propio chat, o que constitúe unha novidade que se agradece encarecidamente.
En definitiva, unha obra actual, moi completa, integradora de todos os aspectos que constitúen o centro e os satélites da lingua, e que abarca a descrición e a prescrición a partes iguais facendo que se poida empregar en moi diversas etapas e situacións da nosa vida.
Unha obra referencial que non pode faltar en ningunha biblioteca e que vén enriquecer o panorama filolóxico galego, demostrando que as novas xeracións están a traballar moito e ben a prol da nosa lingua.
Ningún comentario:
Publicar un comentario