Ramón Caride Ogando (Cea, Ourense, 1957) é autor dunha extensa obra literaria, con máis de corenta libros individuais e múltiples colaboracións.
Non é tamén, para ti, un disparate a política lingüística do PP –sempre español e galego de feiras festas e romarías-, non é asinar cinica e ignorantemente unha perversa lenteza a morte do noso principal sinal identitario?
Certamente, pero só morre o idioma que se deixa matar. Con ser grave o que dis, e hai que denuncialo en Europa, onde sexa, o que temos que ter claro é que un idioma só morre de verdade cando deixa de falarse. Se nós non asumimos a nosa derrota anticipada, aínda haberá que velo. A guerra aínda non a temos perdida de todo. Quen nos vai impedir falar ou escribir o que nos pete? O noso peor inimigo somos nós mesmos se nos damos por vencidos. Cando o escritor brasileiro Rubem Fonseca estivo hai uns anos, en Santiago, dixo no seu discurso: "Vostedes os galegos están sempre a chorar, cando debían estar orgullosos: mantiveron varios séculos un idioma sen escola, sen leis que o defendesen, sen escrita, fronte á imposición asoballante do castelán", cito de memoria. Nós mesmos nunca o vemos así, pero tamén é así. Tampouco esta vez van poder co galego, non. O pesimismo é un luxo que non nos podemos permitir.
Ningún comentario:
Publicar un comentario