Catro días versus catro meses

2 de setembro do 2010. A Secretaría Xeral de Política Lingüística anuncia a convocatoria para a presentación de proxectos dos Equipos de (Normalización e ) Dinamización Lingüística e gábanse de que ao facerse ao inicio do curso escolar "vai permitir unha axeitada platificación do seu traballo e van poder contar cos recursos económicos precisos para desenvolvelo". Tratábase de impulsar o labor dos equipos.

3 de novembro do 2010. A Secretaría Xeral de Política Lingüística anuncia que dá ata o 13 dese mesmo mes para achegar as facturas correspondentes ás actividades desenvolvidas durante o primeiro cuadrimestre do curso. Un prazo de 10 días, menos 3 das fins de semana, un total de 7 días, 6 se lle quitamos o día do aviso. En definitiva, que os Equipos de Normalización dispoñían  deses catro días para desenvolver aqueles proxectos dos que non tiveran noticia de se terían asegurado un presuposto para poder realizalos, neses catro días debían contactar coas persoas e empresas necesarias co fin de obter as facturas baixo a promesa de que pronto as cobrarían. E fixérono neses catro días.

15 de marzo do 2011. Finalizando o segundo trimestre do curso, a Secretaría Xeral de Política Lingüística, aínda non lles entregou aos centros seleccionados precisamente o 3 de novembro segundo a resolución do artigo 14 da convocatoria de axudas e que, tal e como di o artigo seguinte,  recibirían "un anticipo á conta do 25% do importe total concedido" co fin de que se poideran realizar actividades no primeiro trimestre do curso. E que di a Secretaría Xeral catro meses despois?. Nada.
Os centros de ensino, restando cartos doutras partidas tiveron que asumir eses gastos, entre 87 e 500 €, segundo as características do centro. Esta é a forma de actuar da SXPL, por unha banda anuncia que fomenta a planificación do traballo e que vai facer achegas anticipadas para a normalización nos centros de ensino, e na realidade o que fai é poñer trampas ao seu traballo e retarda inexplicablemente as achegas prometidas.