Quero aplicar a miña ciencia á lingua para pintar a face do noso maior ben colectivo: o galego







domingo, 30 de xaneiro de 2011

Defendendo o patrimonio, defendendo o galego

2 comentarios:

  1. Podería escribir un libro con todas as afrentas que me fixeran por falar galego e vir de México. Polo visto resulta moi cómico que alguén de fora aprenda esta língua que non vale máis que para lle falar ás vacas. Nos anos da ESO diretamente tiña medo a ler en galego (era ler e escoitar risas e brincadeiras anti-mexicanas, moi humillantes), motivo polo cal até 2 de bac, tiven os libros na edición castelanoleonesa. Certamente poucos cambios hoube dende que a miña familia partira nos anos 50 ao exilio mexicano, e o pouco acadado vaise polo sumidoiro. Non me estrana que na Alemaña fagan teses citando á Galiza de Feij09 coma exemplo práctivo de cómo levar a unha língua minorizada á extinción.

    ResponderEliminar
  2. O desprezo polo propio parece que é o único que non ten cancelas.
    Eu tiña a impresión de aos que vindes de fóra érades máis respectados. Fico pasmado... e apenado. En Cataluña, onde reciben moitos inmigrantes desenvólvense campañas de acollida para integralos no uso e difusión do catalán. Xa ves, igualiño que aquí. Grazas pola aportación

    ResponderEliminar