O amor polo galego

por Miguel Anxo Fernán Vello, no Galicia Hoxe:

A senadora galega do PP, María Jesús Sáinz, non dubidou en afirmar, referíndose ao idioma galego, que o amaba moito -"amo a Galicia y a mi lengua, de la que me siento muy orgullosa"-, mais non quixo facer uso da lingua galega no Senado en momento tan solemne como foi a aceptación oficial dos idiomas galego, euskera e catalán para seren utilizados na denominada Cámara de representación territorial. Para entender isto das declaracións de amor ao galego, tan enfáticas a maioría das veces, talvez teñamos que acudir ao Peter Sloterdijk da Crítica da razón cínica, pois velaquí que tantos enamorados confesos do idioma galego -diríao así Francesc Torralba- practican unha sorte de camaleonismo postmoderno: "Seres sen convicións que manusean as grandes palabras para manteren a súa cadeira". Xulguen vostedes. Porque habería que lle lembrar á senadora galega aquilo que dicía Giovanni Bosco, que chegou a santo, sobre o amor: "Non é suficiente amar, senón que debes mostrar o teu amor, facer que se perciba. (...) Un amor que se expresa en actos cotiás, mesmo na expresión dos ollos e da cara". Calquera sabe -e isto é aplicábel, como non, ao amor que se expresa por un idioma- que toda demostración de amor (así falou o apóstolo) debe ir acompañada de accións que demostren ese sentimento, pois dicir que se ama sen obras é palabra morta. Eu non dubido, falándomos do declarado amor ao galego, da existencia na senadora Sáinz dunha cultivada sorte de sentido cósmico-metafísico depositado no obxecto lingüístico, e por iso se sente "muy orgullosa" da fermosa lingua galega, tan agarimosa ela, seda no vento, que mesmo chega a saber a mel. Mais tivo que ser unha muller vasca, a senadora Miren Leanizbarrutia, falando, ela si, en idioma galego, quen quebrase o soño amatorio da senadora galega: "É unha pena que vostede sexa galega e non faga uso da lingua na que Rosalía escribiu tan fermosos versos". E os ósos de Rosalía de Castro estremecéronse no sartego. ¿E a senadora amante? "Amo a Galicia y a mi lengua". Estraña forma..