Dende logo, á vista do xeito de gobernar que ten o goberno galego de agora, calquera pensaría que non nos atopamos nun intre de crise económica da envergadura do que temos neste tempo xa que, de primeiras, foi o follón da lingua e o seu ensino e uso na Galicia e agora, por se fora pouco, atopámonos con que o señor Aznar mandou traballar contra das autonomías e, polo tanto, a Xunta e os seus compoñentes adícanse a pregoar en contra da España autonómica e, polo tanto, en contra da autonomía galega.
Claro é que, no partido de onde proveñen, xa non é de agora a súa posta en entredito do Estado autonómico e non hai que esquecer que xa o señor Fraga ideou a Administración Única, á que tan só lle fallaba chamala polo seu nome, así considerada, de Administración do Estado madrileño xa que, deste xeito, podíase consolidar a idea do centralismo puro e duro, gobernando nese mundo creado arredor de Madrid que abrangue as chamadas autonomías e que, polo tanto, converte estas nunha especie de concellos.
Mais falando da lingua, co que escomezamos antes, temos para lle botar aos animais na corte todo canto se poida obter da valoración do escándalo que armaron dúas senadoras do PP e logo, tamén, o propio presidente do partido cando afirmou, coma se tal cousa, que non é normal o uso dos idiomas cooficiais, o galego tamén, polo tanto, nos debates da Cámara do Senado, xa que as linguas non deben servir para crear problemas e o mellor xeito de eliminalos, e isto xa é unha conclusión miña, sería o de eliminar, na España, todas as linguas nela existentes, deixando unha soa: o castelán, craro é.
Máis adiante, se iso funcionase, posibelmente pasara a se chamar madrileño por en vez de español, deixando o nome de español para os países da América, e outros así, que precisan, como pasa na Bolivia, con 36 linguas cooficiais, un único idioma e non poden facer cooficiais todas as linguas indíxenas.
Por certo que unha das senadoras que rexeitou o uso do galego no Senado o pasado día 18 leva tempo de abondo nesa Cámara para ter un amplo coñecemento do por que ese recoñecemento da nosa lingua nesa Cámara non supón, en ningún caso, refugar o español senón, pola contra, darlle un grao de recoñecemento baseado, precisamente, na cooficialidade que a Constitución establece para salvar as linguas minoritarias, o cal si é un traballo ben feito, como acostuma a facer a Cámara Alta.
Ningún comentario:
Publicar un comentario