O día 21 celebrouse o Día da Lingua Materna, instituído pola Unesco co fin de impulsar a práctica das linguas maternas en todo o mundo, especialmente as das minorías ou as minorizadas por estaren nunha peor situación. Tal é o caso do galego, lingua materna de Galicia cuxa situación na sociedade, no ámbito da cidadanía, como lingua inicial e habitual, en canto aos usos lingüísticos na familia e noutros ámbitos, como o dos medios de comunicación; ou en canto as opinións que se verten, etc. amosa unha realidade pouco prometedora.
O galego xa non é a lingua materna, a primeira lingua, a L1, a lingua coa que o individuo aprende a falar na casa na súa infancia, coa que comeza o seu percorrido vital nunha gran parte da cidadanía. Moitos galegos non se alimentan coa súa lingua no ventre da súa nai. Non o maman directamente do leite dos seus peitos. Non se fala nas familias. Os proxenitores non llela falan aos seus fillos. Non se transmite xeracionalmente. E este dato da lingua inicial é moi importante para coñecer a vitalidade da nosa lingua. A pesar desa situación xebrada, sexa cal for a lingua inicial no ámbito familiar, o galego segue a ser, é, a lingua materna, a lingua propia de Galicia, a L1contextual, a lingua natural deste lugar chamado Galicia con lingua de seu, independentemente de que se mame na casa ou non. Úsena ou non. Quéirana ou non.
A clave está no que se fai habitual na lingua habitual dos individuos, na lingua que se usa habitualmente, na que se comunican habitualmente os falantes, o cal reverte na fala, nos usos lingüísticos e na identidade lingüística.
O ámbito familiar é decisivo na configuración sociolingüística nunha sociedade na que conviven dúas linguas, como a galega, principalmente, porque determina a lingua inicial dos individuos e porque ten unha influencia central no seu desenvolvemento como persoas e polo tanto tamén no seu desenvolvemento lingüístico. A lingua empregada polos proxenitores cos seus descendentes ten unha importancia transcendental para a transmisión lingüística e, polo tanto, para o mantemento do idioma. Se unha lingua se transmite ou non á xeración seguinte é algo decisivo para a súa conservación. E esta situación é fundamental para coñecer cal pode ser o seu futuro.
Se a lingua non se transmite xeracionalmente. Se a menor idade, a presenza do galego é menor como lingua habitual. Se non se fala nas familias. Se ademais, en canto á variable do hábitat, o dato principal é que, canto maior é o concello, menor número de galegofalantes iniciais existe, e que nestes, a porcentaxe da poboación que ten o castelán como lingua inicial supera a dos que teñen o galego. Como se lles pode dar opción aos pais de elixir a lingua dos seus fillos no ensino e permitir que na Educación Infantil se impartan as clases na lingua maioritaria do contorno? Daquela, que se pretende? E que non se quere que os nenos e as nenas se familiaricen nunca co galego? Preténdese privar os cidadáns do futuro próximo de Galicia de aprenderen a súa lingua materna?.
Ningún comentario:
Publicar un comentario