Literatura exiliada e lingua prohibida

A nota redactada pola Secretaría Xeral de Política Lingüística tería un punto de absurdo se non fose polo triste papel que está xogando ao actuar precisamente en contra dos obxectivos para o que foi creada e que se resumen nunha soa palabra: normalización. Por certo, palabra proscrita nesta lexislatura, para esta Secretaría Xeral. Imos ao caso:

Segundo podemos ler no comunicado ao que facemos referencia, a SXPL parece que vai colaborar en dúas iniciativas. Nunha delas tratou co centro PEN de Galicia para pagarlle unha viaxe a algúns membros do mesmo a un evento do english PEN que se vai celebrar en Londres no vindeiro mes de abril. A desculpa é "aproveitar este ano para proxectar a lingua e a cultura galegas no ámbito anglosaxón".

Na outra iniciativa a SXPL destaca que prevé participar na dixitalización da información dos escritores en galego. Neste caso destácase o seu interese reside na  "proxección internacional da lingua e literatura galegas, xa que facilita o acceso universal a estes recursos" (sic).

Está visto que o que lle importa a Anxo Lorenzo e compañía da literatura galega é, sobre todo, levala ao estranxeiro. E a iso chámanlle promoción da extensión social do galego!

Acabamos de ver como unha das patas do proxecto do organismo dirixido por Anxo Lorenzo: o camiño da  literatura é o exilio. A outra é ben coñecida por todos: a prohibición do uso da lingua galega no ámbito das ciencias.
Aplicando este tipo de políticas a ver quen se atreve a dicir que non estamos a sufrir os males dunha dictadura lingüística, a dictadura do único que non se expulsa, do único que non se prohibe... a dictadura do castelán.