Alfonso Costa Beiro (Noia, A Coruña, 1943) realizou en Xaén a súa primeira exposición en 1967. Dende entón, as súas mostras sucedéronse por toda España e no estranxeiro, sobre todo, en Suíza, Francia e Alemaña. Ilustracións, murais, cadros, gravados. En todos está presente o seu expresionismo lírico, figurativo e abstracto. O mito, o onirismo, a evocación e a ideación están presentes nas súas obras a través de perspectivas infinitas tocadas polo azoute do lírico.
O sinal identitario principal da cultura galega é, sen dúbida, a lingua, que o actual goberno do PP co seu miserábel "Decretazo", que agora queren "aliviar" e cinicamente "consensuar" cos demais grupos con representación parlamentaria, e con palabras que non garanten nada, despois desa desfeita? Cal é, xa que logo, a túa postura ou actitude diante desta transgresión e agresión aos piares da nosa cultura nacional?
O idioma é máis importante que a arte, e mesmo que as institucións. Cada palabra nosa trae a historia dos que nos precederon. Mentres exista a nosa lingua existimos como pobo, do contrario estamos abocados a ser unha va ilusión, monicreques inanimados que dormen no faiado da Historia. A nosa nula autoestima fainos quedar sempre como por debaixo dos demais e isto é lástima porque os nosos e nosas creadores, en todos os ámbitos, están á altura das máis importantes manifestacións do mundo. Sentírmonos orgullosos do noso idioma é, a todas luces, máis beneficioso para o conxunto do país que non andar gabando o de fóra, só por ser de fóra, en detrimento do que nos é propio.
Ningún comentario:
Publicar un comentario