O conflito nas aulas

por Carme Adán, deputada do BNG, no Xornal:

Hoxe comeza un novo curso escolar. Os cativos e cativas diríxense cara as súas aulas con esa mestura de nervios e axitación que conleva o primeiro día. Nas escolas agarda o profesorado, mestres e mestras enfróntanse de novo a unha difícil tarefa, que nais e pais ás veces vemos doada, mais que a sociedade asume como crucial para o futuro das vindeiras xeracións.
Neste novo inicio existe un conflito, sementado por quen entende as campañas electorais como un "todo vale que logo xa veremos" e abonado con esmero polo goberno galego nos últimos meses, que eclosiona na vida cotiá dos centros de ensino. Pode que aos focos dos media xa non lles interese fotografalo, que os titulares busquen outras novas, que os políticos repitan mantras baleiros nos despachos; sen embargo, agora é o momento da realidade nas escolas. As persoas concretas que forman a comunidade educativa atópanse coas consecuencias de todo ese proceso. Moitos profesores e profesoras séntense afectados porque fixeron o esforzo de contribuír a construír lingua e saber en galego e como recoñecemento ao seu labor teñen enfronte a prohibición e a coacción. Moitas vontades fixeron o sobre esforzo de crear materiais educativos case da nada, de axudar modestamente a que o vocabulario científico sexa o máis acaído e rigoroso e, fundamentalmente, colaboraron para vencer as reticencias dun prexuízo moi enraizado que sitúa ao galego nunha situación de desvantaxe para crear coñecemento.
Hoxe semella tirarse ao lixo moito dese traballo e eu me pregunto: a cambio de que? Quen ou que gaña con todo isto? O alumnado? Non, xa que se lle furta no seu periodo de formación a posibilidade de adquirir a competencia lingüística nun campo tan importante para o futuro como é o científico e tecnolóxico. Lémbrese que neste momento a escola é o único espazo que existe para adquirir dita destreza en galego. As familias? Tampouco, este tema serviu de cortina de fume para un goberno que recorta todos os días o ensino público deste país. O profesorado? Foi invisíbel para a administración e non só a súa voz foi silenciada, tamén o propio Consello Escolar de Galiza foi desoído. Sen embargo, no incio de curso volta a ser visíbel para unha administración que envía todos os días mensaxes de prohibición. A lingua galega? Sometida a toda unha campaña de desprestixio institucional sobre a súa pertinencia ou non para ensinar cousas tan serias como as matemáticas, conceptualizada como un problema e nunca como unha riqueza e reducida a súa presenza dos cativos espazos onde con dificultades habitaba creo que non gañou nada.
A sociedade galega no seu conxunto non gañou nada. Non avanzamos en calidade educativa, retrocedemos en varios aspectos. As nosas industrias culturais ou editoriais non gañaron nada, a nosa economía nada, o paro aumentou de xeito considerábel, o leite baixou de prezo e os incendios nos deron unha lección de ética informativa... Todos perdimos algo porque decidir prescindir da nosa lingua só nos deixa sorprendidos desa vontade de tánatos que nos fai sentir fachendosos de destruírmonos.
Agora si que o conflito non é algo do que falamos os políticos e políticas, está nas aulas. Xusto onde non tiña que estar.