O idioma galego é un sinal identitario que non podemos perder, pois é o noso principal referente como pobo, como cultura, como nación. A barbarie que nos desgoberna, intenta por todos os medios procurar un idioma de precariedade e subsidiario do castelán que impuxeron e impoñen cando o noso idioma está a vivir unha situación certamente dramática… Diglosia estarrecedora, auto-odio, lingüicidas, fascismo lingüístico, galegofobia, etc. Todo isto enarborado con ignorante fachenda polos mediocres instalado nas cadeiras do poder. Moitos deles son os que agora foron mendigar a Madrid un texto "aprobado por unanimidade" no Parlamentiño galego do Hórreo. O mesmo PP e os social-demócratas que votaron: aquí que si, alá dixeron que non. Non fondo dos "ideais mesetarios" aínda subxace "la unidad sagrada de la Patria española" e "España es una unidad de destino en lo universal". Un tufo fascista estremecedor, digo eu. Así, cal é a túa opinión Maribel, a propósito desta miña reflexión?
A lingua é o noso sinal de identidade, a Constitución española de 1978 , no seu artigo 3.2. así o contempla e o Estatuto de Autonomía de Galicia, no seu artº 5. Tamén. O malo para a nosa lingua é que en lugar de amala, usala, respectala, e engrandecela, foi, denigrada, envilecida, menosprezada e vilipendiada, nos últimos séculos, e cando parecía que a roseira da lingua comezaba a perfumar os aires de Galicia, ruíns e mesquiños intentan esnaquizar a roseira. Non podo apoiar a ninguén que postergue a brillantez do noso idioma. Todos os grupos políticos, gobernen ou non, si realmente están ó servizo de Galicia, deberían exaltala como parte do seu patrimonio cultural, con especial respecto e protección, de non facelo así, non se lles pode recoñecer que sirvan os intereses de Galicia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario