Quero aplicar a miña ciencia á lingua para pintar a face do noso maior ben colectivo: o galego







xoves, 9 de decembro de 2010

Vós, que sodes as luces...

por Craig Patterson, outra vez a voltas co informe de Monteagudo para o IGEA no Galicia Hoxe:


Arde arredor de nós o debate que acendeu o documento do Bilingüismo restitutivo asinado por Monteagudo e Reixa para o IGEA. Fálase, intrígase, menciónase nos foros electrónicos. A parte boa é que se debatan puntos de vista e posicións sobre o aspecto da vida galega que seica máis queremos: a lingua. A mala, o risco de que o debate abra unha fenda entre os defensores da lingua, para segura ledicia dos que a atacan. Córrese o perigo dunha guerra moi galaica, coma a das ortografías: contraproducente, mesmo desanimadora. Para evitar acusacións de ter axendas ocultas e de ser fratricidas, hai que actuar o antes posíbel. Temos que adonarnos do momento para formar o futuro.
Por razóns obvias, Galicia é un reino da sociolingüística. Abondan nela os sociolingüistas e xogan un papel positivo para a saúde da lingua galega (aínda que haxa algún exemplo prexudicial). Ben nos decatamos todos de que cómpre un novo consenso social sobre o estado da lingua galega e a súa relación co castelán. Tense que construír no terreo que queda entre idealismos demasiado fantásticos, galiciabilingüismos e demais prexuízos lingüísticos, entre os extremos, se quere ter éxito e representar o amplísimo sector da poboación que está como compango entre estes cachos de pan político. Da mesma maneira que a Real Academia Galega e o Consello da Cultura Galega emitiron no seu día pauliñas de censura á política lingüística da actual Xunta, xa vai sendo hora de que os principais sociolingüistas do país publiquen un plan rigoroso que escenifique con claridade ese consenso. Non perdamos un intre máis. Confiemos no poder do debate e da razón para convencer a esa maioría da poboación. Só se asumimos como principio o bilingüismo restitutivo, e non nunha Galiza imaxinada só por un pequeno sector, podemos dar o seguinte paso: que os arquitectos desa visión propoñan un manual de prácticas. Así o goberno que suceda o de Feijoo, sexa cal sexa, non terá máis remedio ca facerlle caso a un documento fundamental que expoña os pasos a dar. Non se pode canear a tarefa ou abdicar da responsibilidade de achegar un plan que defina con firmeza a posición que ten que acadar o galego nunha sociedade plural. Vós, que sodes as luces, tedes que rematar o que empezastes

Ningún comentario:

Publicar un comentario