O pero de Jesús Vázquez Abad, o adversativo.

Entrevista a Jesús Vázquez Abad, conselleiro de educación, no diario El País no día de onte.
Poderíamos pegar aquí a entrevista enteira... pero como este é un blogue de defensa da lingua galega, preferimos deixar a ligazón para quen a queira ver.
Tamén poderíamos deixar a cousa así... pero preferimos destacar un anaquiño da entrevista, para que vexamos por onde van os tiros.

P. ¿Le preocupa el abandono del gallego de los jóvenes?
R. Sí, llevamos más de 100 medidas del Plan de Normalización Lingüística en marcha. Y vamos a seguir trabajando para poner en marcha cientos de medidas. Pero desde que sólo existía la asignatura de gallego tres horas en semana, desde entonces, el gallego sólo hizo incrementarse en las aulas.
P. Hasta ahora.
R. Sí, ¿pero qué ha pasado? Ha bajado su uso. Pensar que el uso del gallego depende del aula es un error. Se intentó focalizar la dinamización del gallego sobre la enseñanza y provocó un rechazo amplio y no puedes poner una política lingüística en contra de la sociedad.

Está claro que a negra é nosa. Pero o  "pero" é de Jesús Vázquez.
Hai alguén que entenda o pero de Jesús Vázquez?
Di que desde que só se impartían tres horas semanais de clase en galego, a presenza deste incrementouse continuamente nas aulas. Pero antes de impartirse tres horas, non se impartía ningunha. Debería dicir entón: pero desde que non existía o galego nas aulas... Aclarado isto, cal é o sentido do pero de Jesús Vázquez? "O galego estaba desaparecido das aulas, pero non fixo outra cousa que incrementarse", está claro que o conselleiro está a lamentarse do incremento do uso do galego no ensino, pero non hai problema, a solución é doada.
Hai un segundo pero, pasemos a analizalo no seu contexto. Incrementouse o uso do galego nas aulas pero en xeral o seu uso baixou, di Jesús Vázquez. Curioso pero porque contrapón o incremento nas aulas á diminución global, a conclusión perversa da mente do conselleiro é que o incremento do galego nun ámbito merma as súas cifras a nível xeral. Isto faime lembrar a un profesor de bioloxía que almorzaba con leite destnatado porque tiña o colesterol moi alto, pero, dicía el, como non me baixa volverei a  tomalo enteiro. Claro, non se decataba de que o par de croissants cos que acompañaba o almorzo podían influir algo nos resultados das analíticas. O pobre profesor disfrutaba co leito enteiro pero fixo un difunto moi novo. Son os perigos de usar o razonamento adversativo.