Cine en catalán

U-lo o cine en galego?, pregunto eu. O libro de Carlos Callón, "En castellano no hay problema", fíxome lembrar o día que eu fun ao cine a ver a primeira película dobrada en galego, era "O pico das viúvas", e se querías vela en galego tiñas que ir á sesión das catro da tarde. E aínda así tiñas que llo agradecer a Filmax, a distribuidora, non á Xunta, que non preocupara do caso para nada. Esta é a normalización que temos, pois aínda hoxe a distribución de cine é galego é prácticamente nula.
Galicia Hoxe informa que o parlamento catalán aprobou onte a nova Lei do cine de Cataluña, que establece que o 50 por cento das películas estranxeiras que se exhiban deben estar dobradas ou subtituladas en catalán.A nova lei obtivo 117 votos a favor e 17 en contra, dos deputados do PP e do grupo mixto.
O conseller de Cultura e Medios de Comunicación, Joan Manuel Tresserras, defendeu que coa nova lexislación se pretende apoiar a industria do cine, mellorar a oferta do sector e garantir a diversidade lingüística. Neste sentido, aseverou que a lei "vén corrixir unha anomalía democrática", posto que na actualidade só se exhiben un 3% das películas dobradas ou subtituladas en catalán. Pois iso.

por Xosé A. Perozo, no Galicia Hoxe:

Eu son partidario de ver as películas dobradas ós meus idiomas propios: castelán e galego. Resúltame incómodo ler os subtítulos. Ademais, non teño nada contra ningunha outra lingua nin cultura, o cine é unha expresión artística de conxunto na que o entendemento dos diálogos é básico. De aí que sempre considerase snobs os contrarios ás dobraxes, e un xogo imperialista do inglés o seu desprezo. Dígoo sen ningún tipo de complexo e sinto unha gran satisfacción por contar en España cunha industria da dobraxe, das mellores do mundo, da que viven excelentes e cualificados profesionais, e coa que por engado defendemos as nosas culturas lingüísticas.
Os cataláns deben pensar o mesmo e onte aprobaron no Parlament unha lei do cine que, partindo do 1 de xaneiro de 2011, nun proceso de adaptación que chegará a 2018, a metade das cintas que se exhiban en Cataluña deberán estar dobradas ó catalán. Agora non chegan ó 3%. A lei saíu adiante cos votos do Goberno tripartito e CiU, 117 contra 17 do PP e o grupo mixto. Os conservadores, unha vez máis, amosaron o seu desprezo polas linguas autóctonas, polo que deduzo que unha lei semellante dificilmente vai ser tramitada no Parlamento galego, nunha comunidade na que a exhibición de cine en galego non existe.