'Hai máis medo que risco a etiquetar en galego'

Entrevista a Benigno Pereira Ramos, o xerente de Queixerías Bama, na Nosa Terra
Dende cando etiquetan os queixos en galego?
Dende sempre. Queixerías Bama naceu en 1990 e dende o primeiro día que saíu ao mercado fíxoo en galego, e non só coas etiquetas. O primeiro albará e factura emitida con pedidos da empresa tamén se fixeron en galego. Foi algo natural que é como debería ser, non por estratexia comercial nin cunha segunda intención. Antes de crear esta empresa fundei Agro Despensa, en 1987, e sempre etiquetamos os nosos produtos lácteos en galego. Ao mellor non era un galego moi normativo, pero era o que coñeciamos.
Acolléronse algunha vez a algunha axuda para a normalización?
Obtivemos unhas axudas de normalización lingüística pero eran para a edición de material publicitario en galego, non para facer o cambio ao galego, que xa estaba feito.
Notou algún cambio, vantaxe ou inconveniente por vender o seu produto en galego?
Non detectei nada. O que si recibín daquela, hai 20 anos, foron as felicitacións e os ánimos de moita xente, entre elas moitos profesores de instituto, que me apoiaban e felicitaban por vender o meu produto en galego.
Pensa que foi unha decisión arriscada?
Eu penso que hai máis medo que risco. En Queixerías Bama non houbo ningún debate lingüístico. O galego é a lingua na que traballamos e elaboramos sempre os nosos queixos. A miña nai facíaos dun xeito tradicional e os queixos que facemos, pertencentes ás Denominacións de Orixe Arzúa-Ulloa e Queixo de Tetilla, forman parte da tradición gastronómica de Galiza. Considero que a nosa lingua é o camiño natural da industria agroalimentaria. A nosa gastronomía fraguouse en galego e non ten moito sentido que se venda noutro idioma. O risco vén dado polas bobadas dos políticos, non dos cidadáns de a pé, que non teñen ningún tipo de problema nin prexuízo polo idioma.
Tivo algún tipo de problema por vender o produto en galego?
Nos 20 anos que Queixerías Bama leva no mercado nunca tivemos ningún problema nin aquí, nin no Estado. Por iso paréceme incríbel que agora se creen estas polémicas sobre o galego cando hai produtos da nosa terra etiquetados en galego circulando por todo o mundo sen problemas. Non pasa nada por comercializar o produto etiquetado en galego en Inglaterra, Francia ou Holanda, o único que hai que facer é engadirlle un texto adicional na lingua do país ao que se exporta por esixencias das oficinas de Consumo correspondentes.
Animaría a outros empresarios a dar este paso?
Eu dígolles que fagan o que naturalmente lles apeteza, e que non hai ningún tipo de problemas por etiquetar na nosa lingua, senón todo o contrario. Eu decidín facelo así porque o galego é a lingua na que falo e galegas son as ferramentas coas que se elaboran os nosos queixos, non tiña sentido traducir todos os termos.