Acabo de atopar no fondo dun caixón unha cinta de casete con distintas gravacións de cando eu era pequeno, un rapaciño de 6 ou 7 anos, a principios da década dos 70. Se non fose por iso de seguro que a escena que paso a describir estaría perdida nos ventos do esquencemento.
Eu estaba enfermo, na cama, creo lembrar que era verán, do que si estou seguro era de que facía calor e tiña unha visita. Máis ben era unha visita da miña nai, tratábase de Maruxiña a do ichavo, unha amiga súa, non era raro que viñera polo piso e pasara a tarde, como aquel día.
Comenza a gravación.
- Vou fregar estas cousas e xa veño -di miña nai marchando. Silencio.
- AAATCHÍS -era Maruxiña, que botou un sonorísimo espirro.
- Estás boa! -contéstalle miña nai desde a cociña.
- Si, deben ser as corrientes, estiven fregando a casa e abrín todo para que ventilara, e como eu son tan pouca cousa xa me colle todo enseguida, chega cun airiño e...AAATCHÍS.
-ESTÁS BOA - agora contesteille eu a todo berrar. A fin de contas non debía estar tan malo e tiña ganas de leria. Óense risos.
- Ai, rapaciño! -replícame miña nai achegándose á habitación. No se dice así, hombre. Como le contestas así a Maruxiña? Se dice: "estás buena".
E remata o conto.
Cal é a miña lingua materna?
Cal é a lingua que a miña nai pensaba que era a miña lingua materna?
Touno vendo!
ResponderEliminar