Tantarantán

Xosé Manuel Piñeiro volve á TVG, por fin. A pena é que esta volta é da man dun programa que ten toda a pinta de ser unha enorme porquería, basta con lle botar un ollo á definición que a propia TVG dá deste esperpento: unha "auténtica verbena". Ben, o nome do programa xa o di todo: "Tantarantán".
O certo é que Piñeiro merecía outra cousa. E, primeiro aviso, estou a falar moi en serio. Eu non podo entender unha TVG sen Superpiñeiro. É un presentador áxil, con recursos e que sabe levar moi ben os programas que se chaman de variedades.
Algúns podedes pensar que nun blogue sobre normalización sobran este tipo de comentarios, que o que deberíamos poñer aquí serían recensións de libros máis ou menos sesudos, artigos,... Pero a maior parte do mundo non está con estas matrácolas. Quen non veu o Supermartes?, e non unha vez, senón ducias. Quen non quedou estomballado no sofá despois de comer, escoitando "Acompáñenos"? Ou é que me ides dicir que preferíades o "Tomate"?
Piñeiro ten un aquel. Demostrou sempre nos seus programas un coñecemento real de Galicia, sabía de todos os concellos, da orografía, de moreas de parroquias, das súas feiras. Con este coñecemento transmitía tamén cariño polo noso, e en definitiva, repecto polo galego. Velaquí o seu problema, un presentador da TVG que manifestou públicamente a defensa da lingua que usa, basta o seguinte parágrafo:

a miña estadía en Valencia, a principios dos setenta na Universidade de Cheste, fixo máis pola miña militancia no idioma que todos os lingüistas xuntos, cando convivindo con milleiros de rapaces de toda España vía como os cataláns, os valencianos e mesmo os asturianos falaban orgullosos entre sí nos seus idiomas propios ou nos seus dialectos; e pola contra os galegos tiñamos ese sentimento de ridículo aldeano se por casualidade se nos escapaba algunha expresión no idioma dos nosos pais.

O que vou escribir de seguido non é máis que unha intuición,  polo que fago un segundo aviso: non teño a seguridade do que vou afirmar, pero tal e como foron e tal e como son as cousas, non entendería o sucedido doutra maneira. Se Piñeiro non está a presentar un programa de relevancia na televisión galega é precisamente polo que acabamos de comentar, polo seu respecto ao idioma de noso. Poderíamos dicir que Superpiñeiro foi a primeira víctima do decreto de plurilingüismo. As últimas foron os coordinadores de normalización, pero haberá máis, porque, xa o dixemos mil veces, esta política lingüística só pode aplicarse levando por diante todo o mímimamente decente que hai no país. Sabendo como é a zunia que nos goberna a ninguén lle pode quedar aínda a mínima dúbida de que as cousas teñen que ser así.  Para refrescarlle a idea aos desmemoriados vou deixar aquí abaixo o vídeo que me saltou á mente cando leín a nova que estamos a comentar e que moi probablemente faría caer en desgracia a este mestre de presentadores. Trátase dun anaco do programa das tardes, "Acompáñame", no que Piñeiro destaca como defensor da nosa lingua e deixa peor que mal a un grupiño de xentes que desprezan a nosa lingua, entre os que se encontran parlamentarios (Rosa Díez), concelleiros (Carlos Negreira) , conselleiros (Alfonso Rueda) , que, eses sí, están en activo..... Xa vos vai tomando corpo a cousa?
Xa sabedes, Tantarantán, a bailar ao son dos zunantes.