Meandreiras e Tanxugueiras

 por Francisco Fernández Rei na Tribuna da RAG:

1. A forma latina MĒLĒS, -ĬS designaba o mamífero carniceiro da familia dos mustélidos de pelo longo e espeso, agrisado no lombo, negro nas patas e no ventre, e abrancazado con dúas listas negras do fociño ata detrás das orellas, que vive en tobos profundos e ten costumes nocturnos. De MĒLĚ(M) debeu crearse en galego o termo mel, co e fechado, semellante a mel, co e aberto, do lat. MĚLLĚ(M), que designa a substancia doce e espesa que elaboran as abellas co néctar das flores e que tan gorentosa lle resulta ó devandito mustélido.

 

Pino ou piñeiro

Grazas a este chío de Miguel Grandío, souben da existencia deste vídeo, un máis dos que participan nesa xenial iniciativa que é Youtubeir@s
Na descrición do audiovisual infórmasenos que é o primeiro capítulo dunha serie titulada "Descubrindo as palabras". A cousa promete.
O Portal das Palabras adicoulle unha entrada a "pino" e outra a "piñeiro" indicando que a etimoloxía de ambas palabras procede do mesmo vocablo latino pinus-i, só que a segunda sufriu maior variación xa que parece ser que deriva da forma pinarius, do baixo latín.
Tamén é moi curioso ver como as corporacións municipais se meten a ensalzar símbolos por presuntas relacións lingüísticas sen fundamento lingüístico ningún. No vídeo vemos á presentadora a carón da estatua do galo piñeiro. Bo sería que antes consultaran a alguén que saiba do tema, e aínda mellor sería que actuasen con respecto á lingua de noso.